Dit is het bloemenstraatje hier in het bovendorp. Ik kwam er de afgelopen maand steeds langs en bedacht dat het niet mocht ontbreken. Vandaag is het een grijze, druilerige dag. Er zijn geen contrasten en de verstening van dit dorp valt extra op. De bakken met bloemen brengen nog enige vrolijkheid. De groene oase in het bovendorp. Mijn laatste blik op het dorp. Morgen ga ik naar huis.
vrijdag 29 april 2016
donderdag 28 april 2016
Carrer Raval
De Carrer Raval loopt in feite vanaf het huis waar ik zit, tot aan de Plaza d'Espagna waar de kerk staat en op zaterdag markt gehouden wordt. Er hangt in het laatste stukje voordat je de Plaza d'Espagna opgaat altijd zeer kleurige was. Ook de huizen hebben prachtige kleuren en zijn goed onderhouden.
Op deze tekening zie je nog net de San Juan Bautista onder een smal stukje blauwe lucht.
Vanmorgen om 10 uur kwam toch nog de zon even door, zodat ik weer gebruik kon maken van de grote contrasten in dit smalle straatje.
Op deze tekening zie je nog net de San Juan Bautista onder een smal stukje blauwe lucht.
Vanmorgen om 10 uur kwam toch nog de zon even door, zodat ik weer gebruik kon maken van de grote contrasten in dit smalle straatje.
bister,fineliner, droge pastel en aquarel, 22 x 30,5 cm. |
woensdag 27 april 2016
Carrer Molina en El Portal
Vandaag heb ik de tekening afgemaakt die ik gister was begonnen. De contrasten waren 's ochtends al erg mooi in mijn eigen straat. Het atelier van de Fundatie staat namelijk in de Carrer Molina.
Vandaag was er minder zon en het bleef de hele dag wat heiig. Ik was op mijn dagelijkse wandeling rechtstreeks naar El Portal gelopen. Een overgebleven poort uit de 14e eeuw toen Callosa d'En Sarria nog beschermd was door een muur. JM had me op de eerste dag dat ik hier was deze poort al laten zien. Het lukte me echter steeds maar niet om hem terug te vinden. Ik vond dat deze poort zeker in mijn verzameling moest komen.
Zo langzamerhand is de logica van het dorp wat duidelijker geworden en ik liep er dus rechtstreeks naar toe.
begonnen met potlood, daarna bister, fineliner, aquarel en droge pastel, 15 x 20 cm. |
Zo langzamerhand is de logica van het dorp wat duidelijker geworden en ik liep er dus rechtstreeks naar toe.
bister met rietpen, fineliner, vulpen en droge pastel, 22 x 30,5 cm. |
maandag 25 april 2016
Callosa - op weg naar de markt
Op maandag is de markt op het Plaza de Verge. Dat wil zeggen dat ik dan nog 1 plein naar beneden moet lopen (en dus ook weer omhoog als ik naar huis ga). Het is een markt waar je t-shirts, beddengoed en wasmiddel kunt kopen. Ik heb daar in het begin ook al een tekening van gemaakt.
Deze tekening is van de weg er naar toe. Op de hoek van San Roc en Raval valt het licht prachtig op de muur. Als je het straatje links inloopt krijg je een kleurig beeld, want de huizen zijn fel geschilderd en er hangt altijd was.
Materiaal: bister, aquarel, vulpen, fineliner, 15 x 20 cm.
Deze tekening is van de weg er naar toe. Op de hoek van San Roc en Raval valt het licht prachtig op de muur. Als je het straatje links inloopt krijg je een kleurig beeld, want de huizen zijn fel geschilderd en er hangt altijd was.
Materiaal: bister, aquarel, vulpen, fineliner, 15 x 20 cm.
zondag 24 april 2016
Carrers San Crist, Rubio en Sagrari
bister, rietpen, aquarel, vulpen en droge pastel. 20 x 15 cm. |
De volgende tekening is van vandaag, zondag 24 april. Ik ben al vroeg gaan wandelen en kwam bij de Carrer Rubio. Dit is een wat vervallen straatje. Ik heb de rietpen gepakt en heb me geconcentreerd op de hoge contrasten. Er was geen wolkje te bekennen. De zon stond hoog en op straat zie je de schaduw van de huizen.
In dit geval heb ik alleen bister met rietpen en mijn zwarte vulpen gebruikt. De strakblauwe lucht is met droge pastel gedaan.
Ik vind deze wel aardig gelukt. Het ging ook vrij snel.
Deze laatste is het zogenaamde rondje om de kerk (de achterkant van de San Juan Bautista) en het gaat weer om de schaduwpartijen. Verder kun je zien hoe ze zo'n monumentale muur verpesten door overal maar willekeurig stroomkabels te bevestigen.
Vanaf beneden gaat het steil omhoog met trapjes.
Rietpen, bister, vulpen, droge pastel en witte gelpen. 20 x 15 cm.
vrijdag 22 april 2016
Carrer San Roc - andere kant
Tot gisteren zag ik alleen deze kant van de Carrer Sant Roc. Op weg naar de supermarkt voor het obligate pak melk kom ik hier elke keer langs. Ik wist niet dat het om de hoek zo'n plantenzee was (zie de post van gister). Doordat het zo'n smal straatje is, is het contrast licht/donker erg groot.
Poes was er niet.
Poes was er niet.
donderdag 21 april 2016
Carrer San Roc
met potlood opgezet, daarna rietpen en bister, vulpen en aquarel. 20 x 15 cm. |
Deze keer maakte ik een ommertje in het dorp en kwam op plaatsen waar ik nog niet geweest was. Alleen herkende ik nu de naam en ben van de andere kant het straatje in gelopen. Toen bleek dat er duidelijk iemand met groene vingers woonde in dit smalle en ook wel donkere straatje met de mooie lichtval bovenin.
En de poes zat op de brommer!
woensdag 20 april 2016
Carrer Senyera
Dit is de weg omhoog als ik van de markt kom. Allerlei huizen krijgen een bepaalde betekenis, omdat het maar langzaam omhoog gaat. Bij dit huis woont een piepklein hondje dat altijd vastzit aan zo'n paaltje (rechts). Vaak heeft hij zich er met zijn riempje omheen gedraaid en hangt zich bijna op aan dat paaltje. Toch komt er nog veel geblaf uit als ik langskom. Ik praat tegen alle hondjes en ook deze staat dan te kwispelen en wil graag tegen mij opspringen.
Vandaag was het wat kil en dan zijn alle deuren dicht. Hondje was binnen toen ik deze tekening maakte.
Vandaag was het wat kil en dan zijn alle deuren dicht. Hondje was binnen toen ik deze tekening maakte.
San Juan Bautista -geheimtaal
Ik geloof dat er maar 1 kerk is. Hij maakt een belangrijk onderdeel uit in het leven van de mensen in dit dorp. Op ieder moment van de dag hoor je de klokken. Meestal om de tijd aan te geven, maar soms lijkt het een geheimtaal die gebruikt wordt.
JM heeft me wel de functie van het gebimmel om het kwartier uitgelegd. Dat is waarschijnlijk het meest eenvoudige. Er zijn 3 of 4 soorten klokken die allemaal een ander geluid produceren. Wat moet ik er van denken als er eerst een tijdje gebimmeld wordt met een kleine, dus lichte klok en daarna hoor je 1 keer een lichte en 1 keer een zware klok (een tijdje). Is er dan iemand dood of wordt er getrouwd, is er iemand vreemd gegaan of is er een baby gekomen?
Geheimtaal (en dan nog in het Spaans ook).
JM heeft me wel de functie van het gebimmel om het kwartier uitgelegd. Dat is waarschijnlijk het meest eenvoudige. Er zijn 3 of 4 soorten klokken die allemaal een ander geluid produceren. Wat moet ik er van denken als er eerst een tijdje gebimmeld wordt met een kleine, dus lichte klok en daarna hoor je 1 keer een lichte en 1 keer een zware klok (een tijdje). Is er dan iemand dood of wordt er getrouwd, is er iemand vreemd gegaan of is er een baby gekomen?
Geheimtaal (en dan nog in het Spaans ook).
San Juan Bautista
Dit is nog een tekening van afgelopen maandag. Ik ben wat rond de kerk gelopen, omdat die eigenlijk geheel is ingebouwd tussen de huizen. Hier en daar steekt de glanzende, donkerblauwe keramieken koepel er bovenuit.
Verder ga ik steeds meer letten op de kleuren die gebruikt worden voor de onderkant van het huis of om de ramen.
Verder ga ik steeds meer letten op de kleuren die gebruikt worden voor de onderkant van het huis of om de ramen.
zondag 17 april 2016
Iglesia de San Juan Bautista
Vanmorgen was ik vroeg op en zag de zonsopgang vanaf het dakterras. Vanaf daar is de koepel en de klokkentoren van de kerk te zien. Ik ben meteen een tekening begonnen. Eerst met potlood om de verhoudingen een beetje goed te krijgen en daarna met rietpen en bister, want daarmee ga ik lekker los werken. Dat is wel nodig na al die dagen met de tong uit de mond alles zo precies mogelijk weer te geven. Ik had afgelopen donderdag de tekeningen met rietpen van mijn collega Fred Thoolen gezien en ga dat nu ook een poosje proberen. Ik moet alleen nog een handig bevestigbaar flesje zien te vinden, want als ik buiten sta met mijn schetsboekje en rietpen wordt het nu nog een smeerboel (vooral op mijn kleding).
aquarel, bister, vulpen en witte gelpen. 22 x 30,5 cm. |
Drugs? Moord? Terrorisme?
Als ik naar de supermarkt of markt ga, sla ik meteen rechtsaf en dan gaat de straat steil naar beneden. Meteen in het begin al sloeg ik dus ook nietsvermoedend rechtsaf en stond meteen in een volksoploop, versterkt met een aantal politieauto's en agenten. Ze gebaarden dat ik mocht passeren. De volgende dag zat er een nieuw hangslot op de deur en was de boel afgetaped. Wat was hier aan de hand? Je weet het niet maar elke keer als ik er langskom blijf ik fantaseren. Ik heb er nu maar een tekening van gemaakt. Een beetje losjes met rietpen en bister. Thuis heb ik de blauwe kleur erin gezet.
De komende dagen ga ik meer tekeningen maken van mijn weg naar beneden.
De komende dagen ga ik meer tekeningen maken van mijn weg naar beneden.
vrijdag 15 april 2016
De Weg der Smarten...
Elke nacht tussen 11 en 12 wordt de vuilnis opgehaald. Ik kan mijn vuilnis in de container doen die scheef tegenover, links om de hoek staat. In de Carrer Verge dels Dolors, De Maagd van de Pijnen. Het is een wat onooglijk straatje en het gaat steil omhoog. Als je dan boven bent, kun je linksaf. De straat blijft hetzelfde heten en loopt naar de Kruisweg (zie 8 april). Ik neem aan dat de Verge dels Injurias (de beschermheilige van dit dorp) hier met Pasen langsgedragen wordt. Niet een waardige weg zo langs onze vuilcontainer...
Bister, fineliner, indigo aquarel en witte gelpen. 30,5 x 22 cm. |
donderdag 14 april 2016
Carrer del Sant Christ
Deze straat is vlak bij het Fundatieatelier. De straat loopt omhoog en omlaag. Als je de bovenste straat neemt, kun je in de verte de zee zien (10 kilometer ver). Tot aan de zee ligt een bont laken van dakjes, dakterrassen en de witte nisperobedekkingen.
Gister bracht Therese ons een schaal nispero's. Ze zijn zacht, zoet en lekker.
Gister bracht Therese ons een schaal nispero's. Ze zijn zacht, zoet en lekker.
fineliner, aquarel en witte gelpen. |
woensdag 13 april 2016
Calle de la Palma
Elke dag als ik de deur uit ga stel ik mezelf een opdracht. Vandaag was die opdracht om de architectuur weer te geven van een omhoog lopende straat (die van gister liep naar beneden).
In Callosa lopen de straten in ringen om de berg heen. De verbindingsstraten daartussen zijn vaak erg steil. Ik zeg steeds dat ik wel 45 graden omhoog moet lopen en dat is misschien wat overdreven. Het is in ieder geval wel zo'n 30 graden..
Zoals in de Calle de la Palma. Aan de zijkanten zijn nog trappen en voor de bejaarde voetganger zoals ik, ook nog een trapleuning. In het midden loopt het gewoon omhoog en zelfs dan nog rijden er auto's.
Links zie je een stukje van de achterkant van een oude Renault Express (mijn eerste auto).
In Callosa lopen de straten in ringen om de berg heen. De verbindingsstraten daartussen zijn vaak erg steil. Ik zeg steeds dat ik wel 45 graden omhoog moet lopen en dat is misschien wat overdreven. Het is in ieder geval wel zo'n 30 graden..
Zoals in de Calle de la Palma. Aan de zijkanten zijn nog trappen en voor de bejaarde voetganger zoals ik, ook nog een trapleuning. In het midden loopt het gewoon omhoog en zelfs dan nog rijden er auto's.
Links zie je een stukje van de achterkant van een oude Renault Express (mijn eerste auto).
opgezet met potlood, daarna fineliner, bister, droge pastel, watercolor brushpens en witte gelpen. 20 x 15 cm. |
dinsdag 12 april 2016
Casa Feliz
Vanmorgen ben ik voor de zoveelste keer op zoek gegaan naar het overblijfsel van een poort, die ook nog uit de tijd van het kasteel stamt, Portall de Bolulla. JM heeft me er gisteravond nog naar toe gebracht, maar niet gevonden. Wat ik wel vond en waar we gisteravond ook langs liepen is het Casa Feliz met de prachtig blauwe muur. Als een schilderij van Ives Klein.
Het kon helemaal niet meer kapot toen er tegenover het huis een Seat Marbella stond geparkeerd. Je vraagt je so-wie-so af hoe men hier op ontzettend klein plekjes kan parkeren.
Zo'n autootje had ik in 1989 gehuurd toen ik met zoon en moeder op Kreta was. Ik denk dat Jelle toen nog niet geheel op lengte was, want hij paste nog voorin. Mijn moeder zat achterin op een soort hangmatje. Met die Marbella zijn we half Kreta door gecrossed.
Enfin, een reden om een tekening te maken, ook al omdat ik wil laten zien hoe de auto's in dit dorp passen.
Na de tekening bij Casa Feliz ben ik gaan koffiedrinken bij de Sociedad de Moros i Christians. Het was net plantjes- en groentemarkt. Het licht viel mooi door de zonwering op het plein.
Het kon helemaal niet meer kapot toen er tegenover het huis een Seat Marbella stond geparkeerd. Je vraagt je so-wie-so af hoe men hier op ontzettend klein plekjes kan parkeren.
Zo'n autootje had ik in 1989 gehuurd toen ik met zoon en moeder op Kreta was. Ik denk dat Jelle toen nog niet geheel op lengte was, want hij paste nog voorin. Mijn moeder zat achterin op een soort hangmatje. Met die Marbella zijn we half Kreta door gecrossed.
Enfin, een reden om een tekening te maken, ook al omdat ik wil laten zien hoe de auto's in dit dorp passen.
droge pastel, fineliner, aquarel en witte gelpen.15 x 20 cm. |
Na de tekening bij Casa Feliz ben ik gaan koffiedrinken bij de Sociedad de Moros i Christians. Het was net plantjes- en groentemarkt. Het licht viel mooi door de zonwering op het plein.
maandag 11 april 2016
Gaspar Selles Gallana
De achterkant van het huis ligt aan de Plaza Arrabal. Vanaf de Carrer de Molina, waar de voorkant van ons huis ligt, ga je langs een straatje, Carrer de Raval, met een helling van 30 graden naar dit miniskule pleintje. Er is plaats voor 4 auto's. JM had daar de auto in de eerste instantie ook neergezet, wat ik erg knap vond. Cum Laude geslaagd voor de hellingproef!
Voor de tekening ben ik op de hoek van de Carrer de Raval gaan staan. Rechts staat ons huis, daarnaast is nog een huis van de Fundatie, waar op dit moment een vertaalster woont. Waar je recht tegenaan kijkt (met de blauwgestreepte deken) woonde tot 2011 Gaspar Selles Gallana. Ik besteed aandacht aan hem, omdat in alle huizen van de Fundatie een foto van hem, voor zijn huis, hangt. Hij wist alles van de buurt en maakte contact met alle gasten. Velen die hier vroeger als Artist in Residence waren, zullen hem nog kennen. Hij bracht ze grote, sappige sinaasappels van zijn eigen vinca. At soms mee. Als hij zelf zijn maaltijd moest verzorgen at hij iedere dag een zak chips, een handje amandelen die al 20 jaar op zolder stonden, en een sinaasappel. In het huis was alleen beneden een lichtpeertje en een kraantje. De deur en het raampje beneden konden dicht, maar de rest was gewoon open. Daar kun je dus kennelijk 90 jaar mee worden.
Nu is het huis verbouwd. Ik zie zo nu en dan babykleertjes op het wasrek hangen. Vandaag hing er een blauw gestreepte lap.
Links is een heel groot pand, waar de Studio Galeria Arrabel gevestigd was. Dat staat nog naast de deur, maar het pand is leeg.
Ik heb de tekening, staande, op de hoek van het plein, met behulp van mijn handige Field Easel Art Bag, gemaakt. Materiaal: fineliner, witte gel-pen, aquarel en droge pastel, 20 x 15 cm.
Eind juli ga ik naar het jaarlijkse Urban Sketchers Symposium, deze keer in Manchester. Ik heb me o.a. ingeschreven voor de workshop: auto's tekenen. Je kunt zien op mijn tekening dat het auto's zijn, maar ik verlang wel naar wat meer instructie.
Voor de tekening ben ik op de hoek van de Carrer de Raval gaan staan. Rechts staat ons huis, daarnaast is nog een huis van de Fundatie, waar op dit moment een vertaalster woont. Waar je recht tegenaan kijkt (met de blauwgestreepte deken) woonde tot 2011 Gaspar Selles Gallana. Ik besteed aandacht aan hem, omdat in alle huizen van de Fundatie een foto van hem, voor zijn huis, hangt. Hij wist alles van de buurt en maakte contact met alle gasten. Velen die hier vroeger als Artist in Residence waren, zullen hem nog kennen. Hij bracht ze grote, sappige sinaasappels van zijn eigen vinca. At soms mee. Als hij zelf zijn maaltijd moest verzorgen at hij iedere dag een zak chips, een handje amandelen die al 20 jaar op zolder stonden, en een sinaasappel. In het huis was alleen beneden een lichtpeertje en een kraantje. De deur en het raampje beneden konden dicht, maar de rest was gewoon open. Daar kun je dus kennelijk 90 jaar mee worden.
Nu is het huis verbouwd. Ik zie zo nu en dan babykleertjes op het wasrek hangen. Vandaag hing er een blauw gestreepte lap.
Links is een heel groot pand, waar de Studio Galeria Arrabel gevestigd was. Dat staat nog naast de deur, maar het pand is leeg.
Ik heb de tekening, staande, op de hoek van het plein, met behulp van mijn handige Field Easel Art Bag, gemaakt. Materiaal: fineliner, witte gel-pen, aquarel en droge pastel, 20 x 15 cm.
Eind juli ga ik naar het jaarlijkse Urban Sketchers Symposium, deze keer in Manchester. Ik heb me o.a. ingeschreven voor de workshop: auto's tekenen. Je kunt zien op mijn tekening dat het auto's zijn, maar ik verlang wel naar wat meer instructie.
zondag 10 april 2016
Palmbomen en kasteelmuur
Gewekt door de kerkklok van 8 uur. Om ongeveer 10 uur ben ik gaan wandelen op zoek naar het park en palmbomen. Ik ben in Spanje, dus er moeten palmbomen zijn. Ik heb ze ook wel gezien, maar niet in de straatjes in de omgeving van het huis waar ik ben. De straten rond het huis zijn erg smal en er groeit geen enkele boom. Er kan nog net een auto door als je je rug tegen de huizen drukt.
Het park gevonden. Verboden voor honden.
Ik heb daar een tijdje staan tekenen en zag dat veel, vooral oudere heren en dames hun hondje bij zich hadden. De meeste honden in het dorp zijn niet aangelijnd en je moet dus uitkijken waar je loopt, want veel hondenpoep op straat.
Dit is de tekening: palmbomen in het park!
Komend vanuit het park zag ik ineens Calle de Castell staan. Ik wist dat er nog een paar delen van de kasteelmuur (uit 1322) moest zijn en meen die nu gevonden te hebben op de Placa del Castell. Het kasteel is al verdwenen in de 18e eeuw, op een paar stukken na dus.
.
Het park gevonden. Verboden voor honden.
Ik heb daar een tijdje staan tekenen en zag dat veel, vooral oudere heren en dames hun hondje bij zich hadden. De meeste honden in het dorp zijn niet aangelijnd en je moet dus uitkijken waar je loopt, want veel hondenpoep op straat.
Dit is de tekening: palmbomen in het park!
Fineliner, watercolor brush pens en later afgemaakt met droge pastel, aquarel en een witte gelpen. 15 x 20 cm. |
Komend vanuit het park zag ik ineens Calle de Castell staan. Ik wist dat er nog een paar delen van de kasteelmuur (uit 1322) moest zijn en meen die nu gevonden te hebben op de Placa del Castell. Het kasteel is al verdwenen in de 18e eeuw, op een paar stukken na dus.
Fineliner, water, watercolor brush pens, droge pastel, aquarel en een witte gelpen. 15 x 20 cm. |
zaterdag 9 april 2016
El Poador de la Font Major
Een prachtige dag met stralend blauwe hemel, ongeveer 20 graden. Mijn wandeling bracht me vandaag aan de rand van het dorp bij de wasplaats. Dit is een vrij grote uit 1786. Er zijn 12 spuiten met een kikkerkop in het midden en er konden meer dan 70 mensen, waarschijnlijk vrouwen, tegelijk de was doen. In 1910 is er een dak overheen gekomen. De kommetjes op de voorgrond zijn de bakjes voor de zeep.
Toen ik stond te tekenen kwamen er een paar plaatselijke pubers met harde muziek de rust verstoren. Ik ben opgestapt en verder het dorp uitgelopen tot aan de campo. Nog wat staan tekenen, maar dat is mislukt.Toen ik terug liep, zag ik bij de wasplek nog meer jongens. Ik denk dat het een fijne overdekte hangplek is.
Toen ik stond te tekenen kwamen er een paar plaatselijke pubers met harde muziek de rust verstoren. Ik ben opgestapt en verder het dorp uitgelopen tot aan de campo. Nog wat staan tekenen, maar dat is mislukt.Toen ik terug liep, zag ik bij de wasplek nog meer jongens. Ik denk dat het een fijne overdekte hangplek is.
Grijze brush pens, fineliner, witte gelpen, aquarel en droge pastel, 15 x 20 cm. |
vrijdag 8 april 2016
Callosa-El Calvario
Het huis waar ik zit ligt hoog, maar je kunt nog hoger de berg op en daar is een heuse kruisgang gemaakt. Het pad loop zigzag naar boven; onderweg zijn er witte huisjes met een keramiek tegeltafereel van de episode uit het leven van Christus. Als je het pad langsloopt kun je prachtig over de omgeving heen kijken. In de verte ligt de Sierra di Bernia en je ziet op de campo de nispero- boomgaarden die bedekt zijn met witte zeilen. De nispero (in het Duits mispel, in het Engels quath) is het product van deze omgeving. April is de tijd van de oogst. Ik ga morgen op de markt eens kijken hoe hij smaakt.
Onderweg op de kruisgang zag ik dat men vroeger via trapjes naar boven moest en boven aangekomen bij het kleine kapelletje zag ik dat je er kennelijk ook met de auto kon komen.
Onderweg op de kruisgang zag ik dat men vroeger via trapjes naar boven moest en boven aangekomen bij het kleine kapelletje zag ik dat je er kennelijk ook met de auto kon komen.
veel indigo aquarel, 15 x 20 cm. |
donderdag 7 april 2016
Altea-Plaza de la Iglesia
Vanmorgen naar Altea geweest. Ik had fixatief nodig. Altea heeft een kunstacademie en dus ook een paar winkels met kunstenaarsmaterialen. Ik zat al vroeg op het plein voor de kerk en langzamerhand kwamen de busladingen met voornamelijk bejaarden, die allemaal in de kerk moesten kijken. Ik heb zelf ook nog even gekeken, maar vond het niet echt bijzonder. Aan de buitenkant waren nog wel een paar mooie, blauw glanzende keramieken koepels.Ik had gezelschap van een hond en diverse katten. Uiteindelijk belandde ik op het terras wat ik hier getekend heb. Altea is wat opgepoetst. Een echte badplaats met een prachtig uitzicht op zee. Veel appartementgebouwen
fineliner, aquarel, Watercolor Brush Pens, witte gouache en droge pastel. 15 x 20 cm. |
woensdag 6 april 2016
Callosa-Carrer Selesos
Vandaag een wandelingetje gemaakt door het dorp. Met mijn handige Field Easel Art Bag kan ik in principe overal staan te tekenen. De klep van het tasje kan ik op ingenieuse wijze omhoogklappen en vastzetten. Daarop kan mijn tekenboekje rusten. Het mapje met pennen en brushpens kan ik met klittenband vastmaken op de band van het tasje. Verder heb ik een napje voor water dat ik aan mijn schetsboekje kan schuiven Niet dat ik er echt handig in ben. Het napje (met water) viel 2 keer op de grond en 1 keer over mijn schetsboek. Ik gebruik een fineliner met wateroplosbare inkt, zodat het geheel nogal besmeurd raakte.
Enfin, in mijn tasje heb ik ook keukenpapier, zodat dit soort ongelukjes snel gedept kunnen worden. Maar thuis toch nog wel bijgewerkt...
Enfin, in mijn tasje heb ik ook keukenpapier, zodat dit soort ongelukjes snel gedept kunnen worden. Maar thuis toch nog wel bijgewerkt...
Fineliner, aquarel, droge pastel, witte gelpen en grijze Koi Watercolor Brushpens, 20 x 15 cm. |
dinsdag 5 april 2016
Callosa- Moros i Cristians
Vandaag regent het en het zal volgens mijn weerapp de rest van de dag blijven regenen. Daarom maar binnen in de Sociedad di Moros i Christians op het Plaza del Convent koffie gedronken. De barkeeper had net zijn barrista diploma gehaald en verraste ons met een mooi bloemetje op de cappucino.
De Moros i Cristians is een kale boel. Er komen voornamelijk mannen alhoewel ik er afgelopen zondag ook hele gezinnen zag die hun lunch daar gebruikten.Het ziet er uit als een communistisch vakbondshol. Grote kale ruimte met veel plastic, maar heerlijke koffie en je kunt er rustig tekenen.
De Moros i Cristians is een kale boel. Er komen voornamelijk mannen alhoewel ik er afgelopen zondag ook hele gezinnen zag die hun lunch daar gebruikten.Het ziet er uit als een communistisch vakbondshol. Grote kale ruimte met veel plastic, maar heerlijke koffie en je kunt er rustig tekenen.
Fineliner, aquarel, Koi Watercolor Brushpens en witte gelpen, 15 x 20 cm. |
maandag 4 april 2016
Callosa Mercado de Zapatos
Vandaag maandag 4 april was er de mercado de zapatos op de Plaza del Convent (waar de kapel van de Virgen de las Injurias staat). Lekker koffie gedronken bij de Sociedad de Moros i Cristians en op het terras de tekening gemaakt.
Om 12 uur werd San Vincente weer met muziekcorps naar zijn eigen kapelletje gebracht.
Om 12 uur werd San Vincente weer met muziekcorps naar zijn eigen kapelletje gebracht.
fineliner, Koi Watercolor Brush Pens, aquarel, droge pastel en witte gelpen, 15 x 20 cm. |
zondag 3 april 2016
Callosa Iglesias
Vandaag, zondag 3 april was kennelijk de dag dat de Virgen de las Injurias (de Maagd van de Gekrenkten) weer teruggedragen werd naar haar eigen kapel. Die kapel ligt 1 plein lager (Plaza del Convent), maar is alleen via een omweg te bereiken. De rechtstreekse weg is te steil en zij was net van al haar beschadigingen af. Dat kostte wel 8 ton, maar haar kroontje glimt en glittert weer als ooit tevoren.
Zij is de beschermheilige van Callosa d'En Sarria. Zij is vooral de beschermheilige is van alle vrouwen. Als zij door de straten gedragen wordt, hebben de vrouwen van het dorp al hun goud omgehangen. Het verhaal zegt dat als er gouden sieraden zoek of gestolen zijn, die door toedoen van de Virgen weer terecht komen.
De tekening is van het wachtende muziekcorps voor de ingang van de kerk.
Zij is de beschermheilige van Callosa d'En Sarria. Zij is vooral de beschermheilige is van alle vrouwen. Als zij door de straten gedragen wordt, hebben de vrouwen van het dorp al hun goud omgehangen. Het verhaal zegt dat als er gouden sieraden zoek of gestolen zijn, die door toedoen van de Virgen weer terecht komen.
De tekening is van het wachtende muziekcorps voor de ingang van de kerk.
Wateroplosbare fineliner, brushpen en aquarel, 20 x 15 cm. |
Callosa Mercado
Zaterdag 2 april groente en fruit ingekocht op de markt op het plein voor de kerk. Daarna koffie op het terras. Daar komt deze tekening vandaan.
We hebben ook nog even in de kerk gekeken en daar stond het beeld van Santa Maria, Virgen de las Injurias te pronken. Zij was net gerestaureerd na haar val van het altaar vorig jaar. Zij is de beschermheilige van Callosa d'En Sarria. Het verhaal is dat zij vooral de beschermheilige is van alle vrouwen. Als zij door de straten gedragen wordt, hebben de vrouwen van het dorp al hun goud omgehangen. Het verhaal zegt dat als er gouden sieraden zoek of gestolen zijn, die door toedoen van de Virgen weer terecht komen.
We hebben ook nog even in de kerk gekeken en daar stond het beeld van Santa Maria, Virgen de las Injurias te pronken. Zij was net gerestaureerd na haar val van het altaar vorig jaar. Zij is de beschermheilige van Callosa d'En Sarria. Het verhaal is dat zij vooral de beschermheilige is van alle vrouwen. Als zij door de straten gedragen wordt, hebben de vrouwen van het dorp al hun goud omgehangen. Het verhaal zegt dat als er gouden sieraden zoek of gestolen zijn, die door toedoen van de Virgen weer terecht komen.
Fineliner, aquarel en Koi Watercolor Brush Pens, 15 x 20 cm. |
zaterdag 2 april 2016
Callosa 1
1 april ben ik vertrokken naar Callosa d'En Sarria om daar als Artist in Residence het dorp en omgeving in al zijn aspecten weer te geven. Dat begon op Schiphol en zoals altijd als je gaat vliegen ben je veel tijd kwijt met wachten, wachten en wachten. Genoeg tijd om een tekeningetje te maken. Ik ben er in het vliegtuig verder aan gaan werken, maar heb het uiteindelijk vandaag afgemaakt in mijn atelier in Calossa.
Morgen is het feest van de Virgen de las Injurias. Leuk om te tekenen.
Morgen is het feest van de Virgen de las Injurias. Leuk om te tekenen.
Fineliner, aquarel, gouache en droge pastel, 15 x 20 cm. |
Abonneren op:
Posts (Atom)