maandag 20 augustus 2018

Skûtsjesilen is myn nocht...


Skûtsjesilen is myn nocht, lavearje en wer troch de wyn...
De beginregel van een liedje dat ik op de lagere school leerde. Het bezong de genoegens van het zeilen met een skûtsje. Elke keer als ik in Friesland ben in de tijd van de wedstrijden van de SKS, ga ik wel een keertje kijken. Vorig jaar was ik nog met het skûtsje de De Twee Gebroeders vanuit Terherne en sinds ik Urban Sketcher ben en de wereld om me heen teken, maak ik daar ook tekeningen van. De Twee Gebroeders is verkocht en ik ben toen met de toerboot Redbad vanuit Terherne naar de wedstrijd op de Langweerder Wielen geweest.
Met zo'n toerboot ga je vroeg om een goed plekje achter de rode tonnetjes te vinden. Het liefst bij een boei die de skûtsjes moeten ronden, want daar gebeurt het meeste spektakel. Tijdens het wachten zie je in de verte de de grote zeilschepen zich invaren als atleten die hun spieren moeten losmaken. Ik vermaak me met het tekenen van de boten die naast ons en soms aan ons vast liggen. We hangen aan een anker en vaak verschuift het hele zaakje als het anker niet goed in de grond grijpt. Het is relaxed: ik teken een voorgrond en een achtergrond en als de wedstrijd begonnen is, teken ik er een wedstrijdsituatie in. In dit geval is het Leeuwarden die voorop ligt en de wedstrijd die dag ook gewonnen heeft.
Ondertussen was mijn mede urban sketcher Rienk Vlieger uitgenodigd om op de persboot van de SKS mee te gaan om tekeneingen te maken voor het Internet magazine Zeilhelden. Ik jaloers, dat leek me ook wel wat!.Mijn vreugde was dan ook groot toen Rienk mij een paar dagen later vroeg of hij mijn telefoonnummer aan Peter Veen van Zeilhelden mocht geven. Het komt er op neer dat ik gevraagd werd om op de dag van de inhaalwedstrijd bij Woudsend te komen tekenen aan boord van de perskruiser van de SKS!
We lagen vlak bij het startschip, de skûtsjes zijn zich nog aan het inzeilen. De gele ballen liggen nog beneden.
Ik nam mijn bruine ecoline brushpen en een vulpen met bruine inkt mee. verder dacht ik het wel met mijn aquareldoosje en een paar grote kwasten af te kunnen. Ik had een foto gezien van Laurens Boersma, die binnen in de kajuit stond te schilderen. Papier op de 'vensterbank'. Dus toen we op weg gingen naar de Heger Meer ben ik snel de kajuit ingedoken en heb mij spullen uitgespreid. Ik had het rijk alleen.
Een valse start. Dat gaf me wat tijd. Ze liggen hier nog mooi op een rijtje. Rechts de boot van Omrop Fryslân.
De tweede start is goed en de skûtsjes stuiven langs. Wij gaan op weg naar de volgende boei, zodat het persvolk het allemaal goed kan zien.
Er staat een flinke wind. 4 a 5 hoor ik later en zo nu en dan ligt de kruiser erg te schommelen. Het zweet breekt me uit. Ik moet me concentreren op mijn tekeningen, maar ik voel me niet echt goed. De horizon in de gaten houden. Ik begin steeds een nieuwe tekening met het doel om er later, als dezelfde situatie zich voordoet, ze aan te vullen of bij te werken.
In de felle zon leek het meer soms van zilver
Uiteindelijk heb ik 6 tekeningen liggen. De situatie is steeds weer anders en ik verlies de wedstrijd uit het oog. Ik zie alleen nog vormen en composities. Ik zie dan toch Leeuwarden achteraan liggen. Bij de start was het al misgegaan (werd mij verteld). Heerenveen ligt vooraan. Leuk voor de schipper van de kruiser, Pieter Brouwer. Hij heeft zelf als schipper van de Gerben van Manen (Heerenveen) al 3 keer het kampioenschap gewonnen en hij ziet nu zijn zoon Sytze het heel goed doen.
Ik zie Heerenveen winnen met Grou als tweede. Tot de laatste 20 seconden van het kampioenschap is het zo spannend geweest dat we pas op het laatste moment Grou uiteindelijk het kampioenschap zagen winnen op de Sneekermeer.
En ik was er vlak bij geweest!

zondag 12 augustus 2018

Fryslan 2018

Deze zomer ben ik 3 weken in Friesland. Het was erg warm, dus overdag waagde ik me niet buiten. Tegen de avond is het licht mooier met.lange schaduwen en een roodachtige gloed. Ik ben in de eerste instantie begonnen met de boerderijen om Poppenwier heen. Daar was de lol gauw van af, omdat ik niet verder kwam dan de plaatjes uit de Verkadealbums. Je kunt er zo een ansichtkaart van maken.
Dit is in feite dezelfde boerderij als die daar boven. Alleen vanaf een ander punt en op een later tijdstip.
De Buorren stond nog op het lijstje van de nog te maken tekeningen.
Hierboven nog een boerderij die achter Irnsum ligt. Vanaf de overkant van het water getekend.
Op zaterdag ben ik weer even op de gezamenlijke moestuin gaan kijken. Er werd gewied, begoten en geoogst en natuurlijk ook de plaatselijke nieuwtjes besproken...
De courgettes op de voorgrond, wat kroppen sla, prei en boontjes...

Ik blijf eigenlijk ook steeds dezelfde plekken bezoeken die er dan weer anderes uitzien. Dit is Klein Wieren, de boederij die in de laatste jaren afgebroken en weer opgebouwd is. De kleur van het dak is nu wat heldereder, maar voor de rest ziet het er nog hetzelfde uit. De oude wilgen hebben ze laten staan.
Op een dag ging ik extra vroeg op pad om de oude berkenlaan bij Oude Schouw te schilderen, Dat stond al lang op mijn lijstje. Toen ik echter aankwam, bleek dat de bomen aan de rechterkant volledig gekapt waren en vervangen door dunne sprietjes. Het hele effect van de mooie laan uit mijn herinnering was weg en ik ben zonder te tekenen verder gefietst naar Terherne. Onderweg is een verhoging in de weg, waar ik een mooi water tegenkwam met waterlelies en gele plomp en ik heb dat vastgelegd in een klein schetsboekje om misschien later nog eens wat uitgebreider te schilderen. Het blijkt het Slachtegat te zijn. Vroeger een brug en doorgaand water. Dat was een bepaald moment niet meer nodig en heeft men de brug vervangen door een brede buis waar het water nog door heen gaat.
In het dorp aangekoomen, ben ik koffie gaan drinken op het terras van de Kameleonboerderij.
Een aantal jaren geleden heb ik mijn landschappen gegexposeerd in de boederij in het kader van Proef de Kunst.
De boot die een belangrijke rol speelt in de serie De Kameleon ligt op een trailer voor de boederij en wordt heel veel gefotografeerd. Daar had ik vanaf het terras mooi het zicht op.
De terugweg was langs een andere weg. Ik kon een heel stuk afsnijden door het pontje te nemen over het Margrietkanaal. De volgende tekening heb ik gemaakt toen ik op het pontje moest wachten dat eerst weer van de Sneeker Hoek moest komen. Met een ijsje en een tekening is dat wachten niet erg.
Mijn volgende blogverhaal zal over het skustjesilen gaan.

donderdag 2 augustus 2018

De tuin van Karel V

Sinds ik terug ben uit Normandie, ben ik de eerste tijd bezig geweest om het werk dat ik daar gemaakt heb bij te werken en op het blog te zetten. Ik had het wel even gehad met al dat gezelschap en pakte mijn (eenzame) ritme weer op. Het werd ook weer warm en daar moest ik erg aan wennen.
Pas op 15 juli besloot ik mee te doen met de Utrecht Urban Sketchers. Richard Venema had afgesproken dat we mochten gaan tekenen in de tuinen van Grand Hotel Karel V, het enige 5 sterren hotel in Utrecht.
Nu ben ik daar een paar keer geweest; ik heb er gegeten en gedronken. Dat komt omdat zoonlief en mijn schoondochter daar een aantal keren gelogeerd hebben. Ik houd erg van de beschaafde ambiance.
We mochten niet alleen tekenen in hun verborgen tuinen, maar er was ook een wedstrijd aan verbonden. We konden met ond werk een 3-gangen maaltijd voor 2 personen in de bistro winnen.
De zon stond al hoog aan de hemel toen we om 11 uur begonnen en ik zocht een plekje waar de schaduw zou blijven, ook al zou ik er een paar uur blijven zitten. Laat dat nu net de ingang van het gebouw zijn waar Jelle en Nancy waren!
Na 1,5 uur vond ik dat ik nog wel een tekening kon maken. Het leek me leuk om het terras te tekenen. Daar zaten inmiddels ook wat mensen en in Normandie was ik bezig geweest met zo'n ouderwetse vaas, waar ik hier ook een replica van zag (Biedemeier?).
Weer een schaduw plekje gevonden (dit is geen weer voor een noorderling) en zo intensief bezig dat ik de groepsfoto om 2 uur bijna miste ;-)
Uiteindelijk heeft Richard de maaltijd gewonnen en ik ben gevraagd of men kaaarten van mijn tekeningen mag maken.
Ik doe het als men mij ook een maaltijd in de bistro aanbiedt...