zondag 12 augustus 2012

Poppenwier, oant sjen!

De baai van Teherne
De dag is stralend begonnen. Ik zit achter het huis over Céline’s prachtige bloementuin te staren met koffie en de eerste sigaret. De dag is begonnen zoals alle dagen die ik hier in Poppenwier heb doorgebracht. Ik ben gewekt door de haan van de buren en kijk naar het gedoe van vogels, bijen en de eerste vlinders. In de verte hoor ik een kerkklok. Verder is het stil. Dora, die mij inmiddels niet meer krabt, is haar ochtend-ommetje aan het maken.
Dit is mijn laatste dag.

Mijn verblijf in Friesland is vruchtbaar geweest. Ik heb allerlei weersomstandigheden meegemaakt en het licht per minuut zien veranderen. Dat heeft 10 schilderijen en diverse schetsen en aquarellen opgeleverd. Er zullen nog meer schilderijen komen naar aanleiding van de schetsen en foto’s.
Gister heb ik mijn laatste schilderij aan de Sneekermeer gemaakt, “De baai van Teherne”, noemden belangstellende voorbijgangers deze plek. Een bewolkte ochtend.

donderdag 9 augustus 2012

Dearsum

acryl op doek, 70 x 50 cm.
Vandaag ben ik bij Dearsum wezen schilderen. Er staat daar een prachtig kerkje uit 1200. De toren oogt robuust en het kapelletje is schattig klein. Ik zat aan de weg van Sneek naar Leeuwarden, die best wel druk is, maar als je je zo geconcetreerd aan het schilderen bent, hoor je het verkeerslawaai niet meer. Zo nu en dan werd er getoeterd, omdat ik kennelijk wel opval met mijn uitrusting.
Ik werd deze keer gezelschap gehouden door een groepje rammen. Zo nu en dan hoorde ik een doffe klap. Dan waren ze bezig elkaar te rammen. Sommige hadden dan ook een bebloede kop.
Ik vroeg mij af: zijn zij er puur voor het vlees of om in het najaar in een wei met schapen losgelaten te worden?

Het schilderij is nog niet af.. Ik ga nog wat aan de lucht doen en aan het rommelige gedoe voor de kerk, maar vanavond ga ik lekker eten bij Jan van Friesland, die hier ook in het dorp woont. Daarover morgen meer.

woensdag 8 augustus 2012

Boerensloot bij Raerd


Vanmorgen kwam ik op mijn fietstocht deze boerensloot tegen. De simpele lijnen in het landschap boeiden me en de variaties in het groen daagden me uit.Het licht is wisselvallig, zon, wolken, eindeloos zicht.Het is houden en keren in de harde wind. De ezel staat stevig met een soort spijkers in de grond en het doek heb ik met een klem vastgeet, maar mijn palet en bakje water dreigden steeds weg te waaien.Waarschijnlijk zal er nog van alles veranderen aan de schilderijen als ik ze volgende week op mijn atelier heb.

Het skutsje van Sneek doet het goed. Al een paar dagen worden ze steeds eerste.
Vandaag bij de wedstrijd in Lemmer heeft Joure gewonnen. Sneek staat echter bovenaan in het klassement en men verwacht dat ze a.s. vrijdag het kampioenschap wel winnen.
Als oud-Sneker ben ik natuurlijk trots.
Sneekermeer, schilderij van gisteren

zondag 5 augustus 2012

Frysk Ferlangst?

Tweede aquarel
Eerste aquarel van de oever van de Sneekermeer
Klein Wieren in ochtendlicht (laatste versie)
Vandaag weer naar de Mardyk geweest pal aan de Sneekermeer en heb daar een paar schetsen gemaakt en een schilderij opgezet.
In het huis waar ik op dit moment op pas (inclusief kat Dora) staat een harpachtig instrument. Het instrument doet me denken aan de citerviool van mijn moeder. Links had je de bassnaren, die je tokkelde en rechts zaten snaren die je met een vioolstok moest bespelen. Als wij kinderen het vroegen, speelde ze nog wel eens voor ons.
Waarom ik nu op die jeugdherinneringen kom, heeft er natuurlijk mee te maken dat ik in mijn Heitelân aan het schilderen ben. Het is een vreemde gewaarwording, want ik ben hier nu voor het eerst sinds 40 jaar voor langere tijd (3 weken). Ik merk dat ik qua onderwerp op zoek ben naar de dingen die nog net zo zijn als 40 jaar geleden.
Friesland is erg veranderd, maar er is ook veel nog te herkennen. Langs De Legean, de slingerende weg van Sneek via Poppenwier naar Irnsum, fietsten wij als gezin op weg naar mijn oom en tante in Oldeboarn. Het rijtje dorpen: Offenwier, Gauw, Sibrandabourren, Tersoal, Poppenwier, Irnsum, daarna langs de straatweg naar Akkrum en uiteindelijk Oldeboarn. Allemaal met kerkjes, die hun oorsprong rond 1500 hebben en langs de oostkust van de vroegere Middelzee liggen. Poppenwier kende ik alleen van het doorfietsen. Het dorp telt 180 inwoners en heeft 22 verenigingen. Iedereen is wel ergens lid van.
Het schilderij Klein Wieren heb ik af gemaakt. Verder dan het groen, geel en blauw kom ik niet. Zo zag ik het ’s ochtends om een uur of 8, in tegenlicht.

Morgen ga ik naar Dearsum. Daar staat een mooi Romaans kerkje met zadeldaktoren.

donderdag 2 augustus 2012

Klein Wieren

Klein Wieren in het ochtendlicht
Even voorbij Tersoal, het volgende dorpje vanaf Poppenwier op weg naar de Sneekermeer, ligt een boerderij die Klein Wieren heet. Gistermorgen stond ik daar in de vroege ochtend te schilderen. De boerderij lag in tegenlicht en lag als silhouet in de felgroene weiden. In de sloot ervoor lag ook nog een pakket waterlelies, dus dit werd mijn onderwerp. Na verloop van tijd was het doek helemaal nat (ik ben nu met olieverf bezig) en om de kleuren niet door elkaar te smeren, ben ik naar huis gegaan.
Vanmorgen ben ik daar weer naar toe gegaan om verder te schilderen, want als je de verf mengt met terpentine is het de volgende dag wel droog. Het zag er heel anders uit. Er was geen zon en dus geen tegenlicht, maar ik kon aan bepaalde details in de voorgrond wel verder werken. In de sloot was een fuut met jong gezellig bezig. Dreigende luchten kwamen echter dichterbij en toen ik net lekker bezig was, vielen de druppen. Nu ben ik niet zo gauw door een paar regendruppen te verjagen, maar het werden er steeds meer, dus de boel toch maar ingepakt. Olieverf en water gaan niet zo goed samen.
Er valt wat voor te zeggen om een schilderij in 1 sessie af te maken, want het licht verandert met het moment en is elke dag anders. Daar ga ik me nu maar op richten.
Het schilderij ga ik nu maar thuis afmaken.