Frysk Ferlangst?

Tweede aquarel

Eerste aquarel van de oever van de Sneekermeer

Klein Wieren in ochtendlicht (laatste versie)

Vandaag weer naar de Mardyk geweest pal aan de Sneekermeer en heb daar een paar schetsen gemaakt en een schilderij opgezet.
In het huis waar ik op dit moment op pas (inclusief kat Dora) staat een harpachtig instrument. Het instrument doet me denken aan de citerviool van mijn moeder. Links had je de bassnaren, die je tokkelde en rechts zaten snaren die je met een vioolstok moest bespelen. Als wij kinderen het vroegen, speelde ze nog wel eens voor ons.
Waarom ik nu op die jeugdherinneringen kom, heeft er natuurlijk mee te maken dat ik in mijn Heitelân aan het schilderen ben. Het is een vreemde gewaarwording, want ik ben hier nu voor het eerst sinds 40 jaar voor langere tijd (3 weken). Ik merk dat ik qua onderwerp op zoek ben naar de dingen die nog net zo zijn als 40 jaar geleden.
Friesland is erg veranderd, maar er is ook veel nog te herkennen. Langs De Legean, de slingerende weg van Sneek via Poppenwier naar Irnsum, fietsten wij als gezin op weg naar mijn oom en tante in Oldeboarn. Het rijtje dorpen: Offenwier, Gauw, Sibrandabourren, Tersoal, Poppenwier, Irnsum, daarna langs de straatweg naar Akkrum en uiteindelijk Oldeboarn. Allemaal met kerkjes, die hun oorsprong rond 1500 hebben en langs de oostkust van de vroegere Middelzee liggen. Poppenwier kende ik alleen van het doorfietsen. Het dorp telt 180 inwoners en heeft 22 verenigingen. Iedereen is wel ergens lid van.
Het schilderij Klein Wieren heb ik af gemaakt. Verder dan het groen, geel en blauw kom ik niet. Zo zag ik het ’s ochtends om een uur of 8, in tegenlicht.

Morgen ga ik naar Dearsum. Daar staat een mooi Romaans kerkje met zadeldaktoren.