Een week in Friesland

Onlangs was ik weer een poosje in Friesland. Het weer was prima, de fluitekruid bloeide uitbundig en de trekkers reden af en aan om het gras binnen te halen of om de mest in de grond te injecteren. Op de eerste dag van mijn verblijf was ik op de fiets richting Raerd gegaan om te kijiken of de kerk daar de moeite waard was om getekend te worden. Echter, halverwege kreeg ik een klapband en er zat niets anders op om maar weer naar Poppenwier te lopen. Eerst maar eens gaan zitten. Het viel me ineens op dat er ook in Friesland elektriciteitsleidingen boven de grond lopen, net als in Amerika. Om zoonlief een plezier te doen heb ik deze dan ook maar getekend. Met rietpen en bister.

Het was zondag toen mijn band klapte en de fietsenmaker in Akkrum was pas dinsdag open, vandaar dat ik maar in het dorp bleef om een tekening te maken. De Fiskersteech is een pittoresk plaatje van bijeengeklonterde huisjes.

Mijn broer was zo lief om op zoek te gaan naar een band voor mijn fiets en die er ook om te leggen, dus op woensdag kon ik op weg naar de Sneekermeer. Ik bleef na 2 kilometer toch weer steken in Tersoal. Ik heb het kerkje vorig jaar ook getekend, maar ik kon aan deze kant door de elzenhaag het kerkhof zien en dat gaf een heel ander beeld.

Diezelfde ochtend was ik overigens eerst weer richting Raerd gefietst om een foto te maken van de tekening en de plek waar ik getekend had.



Onderweg had een trekker mooie patronen van het gras gemaakt, dat ook vastgelegd moest worden. Dit is op de Poppenwiersterdyk

Vanaf Tersoal richting Sneekermeer. Onderweg kom ik langs Klein Wieren, de boerderij die ik ook al eens vastgelegd heb in de afgelopen jaren. De boerderij is 2 jaar geleden afgebroken en helemaal opnieuw weer opgebouwd. Langs de Bûtlânswei naar de Mardyk. Daar op de hoek van de Grienedyk staat een huisje dat ik ook al diverse keren getekend en geschilderd heb. Het huisje heeft de luiken altijd gesloten als ik daar kom en het lijkt alsof er nooit iemand komt. Maar het gras is altijd gemaaid en de wilgen geknot. Geheimzinnig...

Voorbij dit huisje kom ik dan uiteindelijk bij een plek aan de Sneekerweer, waar je makkelijk bij het water kunt komen. Ook daar heb ik al een aantal schilderijen en tekeningen gemaakt. In de volksmond heet het de Baai van Terherne.

Dit is maar een klein tekeningetje, A6, om net als de tekening van de Bûtlânswei wat materiaal uit te proberen.

De tekeningen zijn op verschillende dagen gemaakt, maar geven ongeveer weer welke fietstocht ik vaak maak. Vanaf de Baai van Terherne kun je doorfietsen, een sluisje oversteken (die tekening moet ik nog maken) en daarna kom je op een plek waar je  een pontje kunt nemen naar Terherne.. Dat scheelt 10 kilometer fietsen. De dag dat ik er was voer de pont niet en ben ik doorgefietst langs het Prinses Margrietkanaal naar De Oude Schouw.

De Oude Schouw is een pleisterplaats aan het water, vlak bij de brug van de provinciale weg van Jirnsum naar Akkrum. Een prachtige plaats om te zitten. Er komt van alles voorbijvaren, zowel beroepsvaart als pleziervaart.
De laatste zaterdag van mijn verblijf ben ik met de Urban Sketchers Friesland in een van de 11 steden gaan tekenen: Hindeloopen. We troffen het: het was ook net de dag van de Oldtimers elfstedentocht en de Elfsteden Marathon. Druk, druk. Ik zat bij de oude sluis op de drukste plek van de stad.

Een beetje dom natuurlijk, maar het is wel de plek waar de meeste foto's van Hindeloopen gemaakt worden.
Een half uur voordat we elkaar weer zouden ontmoeten voor de 'Show and Tell' ben ik op de dijk gaan zitten, met uitzicht op de Oude Kerk van Hindeloopen. Eigenlijk helt de toren een beetje naar links. Moet ik nog maar eens overdoen.