Begin juni ben ik samen met Tineke Brouwer vertrokken op weg naar een chateau bij Brix in Normandie om een week te schilderen en te tekenen onder leiding van Laurens Boersma. Onderweg zijn we nog twee dagen in Yport gebleven.
De krijtrotsen zijn majestueus. Op de dag dat we aankwamen waren ze goed te zien, maar de volgende twee dagen waren ze vaak bedekt door zeemist.Vlak bij Yport ligt Etretat. Daar ligt de bekende krijtrots die Monet ook nog geschilderd heeft (de olifant). Bovenstaande tekening is ongeveer op dezelfde plaats gemaakt.
Ons verblijf, Chateau le Mont Epinguit, is een enorm complex van gebouwen. Het hoofdgebouw en een zijgebouw worden verhuurd aan groepen, maar je kunt ook terecht voor Bed and Breakfast.
De omgeving is zeer schilderachtig. Ik ben eerst begonnen met het maken van schetsen (rechts) voor de compositie. Daarna mijn eerste schilderij in acryl.
Dit is een van de diverse bijgebouwen, die leegstaan zonder ramen.
Mijn ezel een kwart slag gedraaid. Dit is de achterkant van het hoofdgebouw van het chateau.
Op maandag was het marktdag in het nabijgelegen Bricquebec. Ook daar staat de ruine van een enorm kasteel, dat nu in gebuik is als restaurant. Ik ben een beetje uit de loop naast een worstkraam gaan zitten om de Franse marktsfeer te tekenen.
Ook hier de penetrante vette walm van worst en patat. Die geur zal ik altijd met deze tekeningen associeren...
De dag erna gingen we naar Chateau Ravalet in Tourlaville bij Cherbourg. Het was koud. Het kasteel had een hoog Disneygehalte. Alles was een beetje te mooi. Op zoek naar een onderwerp viel het licht ineens heel mooi op een bos Groot Hoefblad. Ik vind niet dat het gelukt is om dat licht weer te geven. Hier is het schilderij anyway...
's Middags waren we weer op het Chateau le Mont Epinguit.
Er zijn allerlei tuinen rondom het chateau. Dit tafereel trof ik in het bos aan. Er moet nog aan geschilderd worden...
De eerste echt zonnige dag. We gingen naar Barfleur aan de Oostkust. Een mooie haven. Het was een geschenk toen dit bootje aan de kant kwam liggen. Toen ik deze schets maakte, lag het nog in het water, maar de eigenaar stond al gauw naast het schip te poetseen. Nadat ik het schilderij begonnen was, kwam het water steeds lager. Uiteindelijk lag het helemaal droog. Ik ga het schilderij nog bijwerken en het bootje in het water schilderen. De onderkant ziet er nu zo merkwaardig uit.
De dag erna begon met regen. We gingen naar Omonville-la-Rogue, helemaal linksboven van het schiereiland, niet ver van de Britse eilanden. Ik ben begonnen met het tekenen van de kerk, maar toen ik er kleur in aan wilde brengen, werd de motregen heftiger en spoelde de kleur meteen weer van het vel.
Toen ben ik maar bij de anderen in het portaal van de kerk gaan zitten met uitzicht op het kerkhof. Dus teken je het kerkhof... op een los vel, want mijn schetsboek was doorweekt.
Na de middag trok de regen weg. We zijn toen naar de uiterste linkse punt van het schiereiland Cap de la Hague gereden. De vuurtoren moest natuurlijk vastgelegd worden. In de verte liggen de Engelse eilanden.
Daarna nog wat langs de kust afgezakt en nog een klein tekeningetje gemaakt. Qua tekeningen toch nog een hele vruchtbare dag.
Op onze rondreis waren we ook nog in de geboorteplaats van de schilder Millet geweest. Een opgepoetst dorp dat helemaal leeft in de ban van de beroemdheid van de schilder. Als je het dorp door loopt, kom je echter aan de kust en van daar uit kun je prachtige wandelingen maken via de geitenpaadjes.
De laatste schildersdag van de week was het prachtig weer. Ik settelde me samen met Wiebe Bijker in de haven van Carteret, waar nog 1 bootje lag. Toen we eenmaal met schilderen begonnen waren, werd duidelijk dat het bootje waarschijnlijk niet zou blijven liggen. Er was bedrijvigheid aan boord. De schipper kwam daarna even bij ons kijken en gaf ons zijn kaartje: hij zou voor het laagwater uitvaren en om het schilderij af te maken konden we op de website kijken. Dit bootje is dus in een kwartier geschilderd en ik ga het nog afmaken. De haven liep leeg en we zijn naar de andere kant gegaan waar een restaurant ligt, dsat je alleen met laagwater kunt bereiken. Het strand wordt dan steeds groter en de badgasten arriveren...
Het was een vruchtbare week. Ik heb nog wel aan de tekeningen gewerkt, maar de schilderijen zijn nog niet af. De dag na deze laatste werken zijn we in 1 keer terug naar Nederland gereden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten