Bos in Vermont, aquarelverf, acrylverf, houtskoolstift, droge pastel en fineliner, 21 x 29,9 cm |
zaterdag 24 december 2016
zondag 18 december 2016
Sketchcrawl Maastricht
Urban Sketchers Nederland had voor gister een sketchcrawl georganiseerd in Maastricht. Nu was ik daar al op 1 oktober j.l. wezen tekenen vanwege The Big Draw, dus toen er ook een workshop werd aangekondigd, heb ik daar op ingeschreven. Je kunt er altijd iets bijleren, nietwaar?
Rene Fijten, archtect, gaf ons een opdracht, die hij ook vaak aan zijn architectuurstudenten geeft: Ga vanuit 4 verschillende plaatsen een schets maken. Je gaat van groot naar klein.
De eerste tekening is van een grote stedelijke ruimte. Je moet eerst een minuut kijken wat je wilt weergeven en waar je de nadruk op wilt leggen.
Voor mij was dat het contrast van de vrolijk ingerichte
kerstkramen met de grijsheid van de gebouwen en de dag.
De tweede tekening moest van een binnenruimte zijn, in dit geval in het Atrium van de Mosae Forum. Er was veel hout te zien en ik heb me geconcentreerd op het ritme van die bruine kleur.
Voor elke tekening had je 20 minuten de tijd, dus als je kleur wilde toevoegen, was het hard werken.
De derde tekening moest over een (groter) detail van dat Atrium gaan. In dit moderne winkelcentrum waren 2 oude huizen verwerkt, waarvan eentje met houten vakwerk. Ook in dit geval heb ik me gericht op het ritme van de houten balken in de gevel.
Als laatste moesten we helemaal naar het detail gaan en de hardheid van de steen van de andere oude gevel weergeven.
Ik heb gemerkt dat ik bij het Urban Sketching eigenlijk altijd de sfeer wil weergeven en kleur nodig heb om dat te doen.
Ook in Manchester heb ik een dergelijke workshop gevolgd. Je moest dan voordat je begon te tekenen, opschrijven welke sfeer je wilde laten zien.
Dus niet klakkeloos gaan tekenen wat je voor je neus hebt, maar toewerken naar de sfeer die je van te voren hebt bepaalt.
Het was in de loop van de 1,5 uur dat deze workshop duurde, gaan regenen en het was waterkoud. Mijn tenen waren gevoelloos geworden, Ik ben op zoek gegaan naar een plek waar ik warm kon worden en er ook nog iets te tekenen viel. Op zoek naar mijn fellow urban sketchers op een warme plek. Clemens was nog bij het Bassin, een binnenhaven iets ten noorden van de drukke binnenstad. Het gebied is in ontwikkeling. Er worden oude industriele gebouwen omgevormd naar filmhuis, theater, eetgelegenheid, winkels etc. Dus ik aan de Thaise soep (lekker heet) en achter het raam de binnenhaven getekend.
Om 5 uur werd de dag afgesloten met een foto van ons allen (we waren met 50 man uit Nederland, Belgie, Duitsland en Luxenburg gekomen) en elkaars tekening te bekijken.
Er ging nog een groep samen eten, maar ik was moe en ben na een patatje met medeschetsers uit Rotterdam en Schiedam op weg gegaan naar het westen van ons land.
Het leuke is dat ik zo langzamerhand heel wat mensen heb leren kennen die allemaal houden van tekenen. Tijdens de treinreizen naar of van een sketchcrawl wisselen wij informatie over materiaal en favoriete stripverhalen uit en dank zij het digitale tijdperk houden we contact en volgen we elkaars ontwikkeling.
Rene Fijten, archtect, gaf ons een opdracht, die hij ook vaak aan zijn architectuurstudenten geeft: Ga vanuit 4 verschillende plaatsen een schets maken. Je gaat van groot naar klein.
De eerste tekening is van een grote stedelijke ruimte. Je moet eerst een minuut kijken wat je wilt weergeven en waar je de nadruk op wilt leggen.
Voor mij was dat het contrast van de vrolijk ingerichte
kerstkramen met de grijsheid van de gebouwen en de dag.
De tweede tekening moest van een binnenruimte zijn, in dit geval in het Atrium van de Mosae Forum. Er was veel hout te zien en ik heb me geconcentreerd op het ritme van die bruine kleur.
Voor elke tekening had je 20 minuten de tijd, dus als je kleur wilde toevoegen, was het hard werken.
De derde tekening moest over een (groter) detail van dat Atrium gaan. In dit moderne winkelcentrum waren 2 oude huizen verwerkt, waarvan eentje met houten vakwerk. Ook in dit geval heb ik me gericht op het ritme van de houten balken in de gevel.
Als laatste moesten we helemaal naar het detail gaan en de hardheid van de steen van de andere oude gevel weergeven.
Ik heb gemerkt dat ik bij het Urban Sketching eigenlijk altijd de sfeer wil weergeven en kleur nodig heb om dat te doen.
Ook in Manchester heb ik een dergelijke workshop gevolgd. Je moest dan voordat je begon te tekenen, opschrijven welke sfeer je wilde laten zien.
Dus niet klakkeloos gaan tekenen wat je voor je neus hebt, maar toewerken naar de sfeer die je van te voren hebt bepaalt.
Het was in de loop van de 1,5 uur dat deze workshop duurde, gaan regenen en het was waterkoud. Mijn tenen waren gevoelloos geworden, Ik ben op zoek gegaan naar een plek waar ik warm kon worden en er ook nog iets te tekenen viel. Op zoek naar mijn fellow urban sketchers op een warme plek. Clemens was nog bij het Bassin, een binnenhaven iets ten noorden van de drukke binnenstad. Het gebied is in ontwikkeling. Er worden oude industriele gebouwen omgevormd naar filmhuis, theater, eetgelegenheid, winkels etc. Dus ik aan de Thaise soep (lekker heet) en achter het raam de binnenhaven getekend.
Vulpen, walnotenbolster, aquarelverf en witte gelpen |
Er ging nog een groep samen eten, maar ik was moe en ben na een patatje met medeschetsers uit Rotterdam en Schiedam op weg gegaan naar het westen van ons land.
Het leuke is dat ik zo langzamerhand heel wat mensen heb leren kennen die allemaal houden van tekenen. Tijdens de treinreizen naar of van een sketchcrawl wisselen wij informatie over materiaal en favoriete stripverhalen uit en dank zij het digitale tijdperk houden we contact en volgen we elkaars ontwikkeling.
Herinnering aan een leuke dag met mijn medeschetsers |
vrijdag 16 december 2016
Het Lysenko koor
Mijn vriend Peter zingt nu ongeveer een jaar bij het Lysenko koor. Het koor is in 1995 opgericht en heeft tot doel de Oekraiense cultuur uit te dragen door middel van zang.Het repertoire bestaat uit Oekraiense volksliederen en kerkmuziek (o.a. de Byzantijnse liturgie van Johannes Chrysostomus). Het koor treedt regelmatig op in binnen- en buitenland. In de zomer van 2017 gaan ze naar de Oekraiene voor optredens.
Onlangs bestond het koor 20 jaar en was er een jubileumconcert in de Domkerk te Utrecht. Voor mij een gelegenheid om tekeningen te maken. In de eerste instantie met de Copic Multiliner 0.25, daarna walnoten bolster, aquarelverf, droge pastel en witte gelpen.
Daarna heb ik thuis nog een tekening gemaakt op A4 met hulp van de tekening hierboven en een foto.
Onlangs bestond het koor 20 jaar en was er een jubileumconcert in de Domkerk te Utrecht. Voor mij een gelegenheid om tekeningen te maken. In de eerste instantie met de Copic Multiliner 0.25, daarna walnoten bolster, aquarelverf, droge pastel en witte gelpen.
Daarna heb ik thuis nog een tekening gemaakt op A4 met hulp van de tekening hierboven en een foto.
zondag 4 december 2016
Explore the North 2016
'Explore the North gebruikt de prachtige binnenstad van Leeuwarden als hoofdrolspeler voor een festival vol muziek, literatuur, verhalen en andere kunstvormen. Explore the North laat mensen anders kijken naar de wereld en de wereld om zich heen en laat grenzen vervagen.' (citaat uit het laatste nieuwsbericht van het festival)
Ik begon op zaterdagmiddag met een culturele expeditie. We werden in kleine groepjes door de binnenstad geleid en zagen grote namen als Gert Vlok Nel (op de zolder van een beeldend kunstenaar) of A.L. Snijders (in de kelder van museum Het Prinsessenhof) onversterkt optreden op kleine verborgen plekjes.
Voor mij was het de derde keer dat ik dit festival bezocht. De eerste keer zag ik tijdens een culturele bustocht onder leiding van Tsead Bruinja een optreden van Tsjebbe Hettinga en Sytse Pruiksma bij de Zwarte Haan, waarbij gebruikgemaakt werd van geluid-samples van het natuurgebied dat daar achter de dijk ligt.
Deze keer wilde ik het festival weergeven als Urban Sketcher.
Dat begon in het cafe van het poppodium De Neushoorn.
Na de wandeling door de binnenstad met optredens ben ik een beetje blijven hangen in de buurt van De Neushoorn. In de Arena-zaal lazen diverse schrijvers voor uit eigen werk.
Deze keer had ik kennelijk meer zin om de de literaire kant van het festival te zien. Bij Le Guess Who? was het puur muziek in alle vormen (zie vorige post).
Dus na een heerlijke pompoensoep ging ik op zoek naar het Theaterskip Bald'r.
'Ons vrachtschip ”Fiat” is 29 juni 2013, officieel in gebruik genomen als Theaterskip Bald’r. Wij hebben een half jaar hard gewerkt om dit prachtige schip een nieuwe bestemming te geven. Gebouwd in 1913 als Vrachtschip en nu 100 jaar later omgebouwd tot waar Theater!! Op het dek een groot terras en binnen een gezellig theatercafe!' (citaat van hun website)
Kom ik daar ineens de verslaggever van De SKS (skutsjesilen) die kennelijk op het schip werkt tegen, in gesprek met de eerste schrijver van die avond Willem Schoorstra!
Daarna Anne Feddema. Ik ken hem als een begenadigd schilder, maar hij blijkt een multitalent! Het was heerlijk om hem te tekenen en ondertussen te luisteren naar zijn hilarische verhalen.
Op Theaterskip Bald'r was alles in het Frysk, dus niet voor de Hollandse lezertjes van dit blog. Vooral als het voorgelezen wordt, kan ik het aardig volgen.
Tsead Bruinja had de saxofonist Bob Driessen meegenomen. De tekening is niet ingekleurd zoals de tekening van het cafe van De Bald'r, misschien komt dat later nog.
Na het optreden van Tsead Bruinja ben ik blijven zitten in het cafe en heb de tekening van het cafe afgemaakt en ingekleurd in afwachting van Tsjinlud. Zij presenteerden hun eerste cd, die ik al op het Le Guess Who? festival had gekocht. Zij waren op dat festival met de groep Ljerke (LJERKE is a Dutch-Norwegian artist in residence project, featuring the Kleefstra Bros and Sytze Pruiksma from the Netherlands and Alexander Rishaug, Hilde Marie Holsen and Michael Duch from Norway). De kern van Tsjinlud, Ljerke en Het Alvaret Ensemble zijn de broers Jan en Romke Kleefstra.
Op 8 december treden de gebroeders Kleefstra met het Alvaret Ensemble op in Vechtclub XL te Utrecht. Het Alvaret Ensemble bestaat in dit geval uit: Greg Haines, Romke Kleefstra, Sytze Pruiksma, Jan Kleefstra, Olga Wojciechowska en Joana Guerra. Waarschijnlijk wordt dat ook de volgende tekening. Ik heb ze allemaal gemaakt met mijn Lamy Safari vulpen met watervaste inkt (behalve de laatste want toen was de inkt op en ik had alleen een wateroplosbare stift bij me) en ingekleurd met notenbolster, aquarelverf, goacheverf en op sommige plaatsen droge pastelkrijt.
Hieronder nog een foto van de uitreiking van de eerste cd van Tsjinlud, want daar staat rechts schilder/muzikant Christiaan Kuitwaard (een schilderij van hem staat op de hoes).
Ik moet er nog even bijzeggen dat de cd eigenlijk een hardcover boekje is met gedichten, tekeningen, foto's van alle Tsjinlud-leden.
Het boekje
Ik begon op zaterdagmiddag met een culturele expeditie. We werden in kleine groepjes door de binnenstad geleid en zagen grote namen als Gert Vlok Nel (op de zolder van een beeldend kunstenaar) of A.L. Snijders (in de kelder van museum Het Prinsessenhof) onversterkt optreden op kleine verborgen plekjes.
Voor mij was het de derde keer dat ik dit festival bezocht. De eerste keer zag ik tijdens een culturele bustocht onder leiding van Tsead Bruinja een optreden van Tsjebbe Hettinga en Sytse Pruiksma bij de Zwarte Haan, waarbij gebruikgemaakt werd van geluid-samples van het natuurgebied dat daar achter de dijk ligt.
Deze keer wilde ik het festival weergeven als Urban Sketcher.
Dat begon in het cafe van het poppodium De Neushoorn.
Na de wandeling door de binnenstad met optredens ben ik een beetje blijven hangen in de buurt van De Neushoorn. In de Arena-zaal lazen diverse schrijvers voor uit eigen werk.
Deze keer had ik kennelijk meer zin om de de literaire kant van het festival te zien. Bij Le Guess Who? was het puur muziek in alle vormen (zie vorige post).
Dus na een heerlijke pompoensoep ging ik op zoek naar het Theaterskip Bald'r.
'Ons vrachtschip ”Fiat” is 29 juni 2013, officieel in gebruik genomen als Theaterskip Bald’r. Wij hebben een half jaar hard gewerkt om dit prachtige schip een nieuwe bestemming te geven. Gebouwd in 1913 als Vrachtschip en nu 100 jaar later omgebouwd tot waar Theater!! Op het dek een groot terras en binnen een gezellig theatercafe!' (citaat van hun website)
Kom ik daar ineens de verslaggever van De SKS (skutsjesilen) die kennelijk op het schip werkt tegen, in gesprek met de eerste schrijver van die avond Willem Schoorstra!
Daarna Anne Feddema. Ik ken hem als een begenadigd schilder, maar hij blijkt een multitalent! Het was heerlijk om hem te tekenen en ondertussen te luisteren naar zijn hilarische verhalen.
Op Theaterskip Bald'r was alles in het Frysk, dus niet voor de Hollandse lezertjes van dit blog. Vooral als het voorgelezen wordt, kan ik het aardig volgen.
Tsead Bruinja had de saxofonist Bob Driessen meegenomen. De tekening is niet ingekleurd zoals de tekening van het cafe van De Bald'r, misschien komt dat later nog.
Na het optreden van Tsead Bruinja ben ik blijven zitten in het cafe en heb de tekening van het cafe afgemaakt en ingekleurd in afwachting van Tsjinlud. Zij presenteerden hun eerste cd, die ik al op het Le Guess Who? festival had gekocht. Zij waren op dat festival met de groep Ljerke (LJERKE is a Dutch-Norwegian artist in residence project, featuring the Kleefstra Bros and Sytze Pruiksma from the Netherlands and Alexander Rishaug, Hilde Marie Holsen and Michael Duch from Norway). De kern van Tsjinlud, Ljerke en Het Alvaret Ensemble zijn de broers Jan en Romke Kleefstra.
vlnr: Elmar Kuiper, Anne-Chris Bakker, Grytsje Schaaf, Jan Kleefstra, Remco Kuiper, Romke Kleefstra en niet op deze tekening want in het donker: Christiaan Kuitwaard. |
Hieronder nog een foto van de uitreiking van de eerste cd van Tsjinlud, want daar staat rechts schilder/muzikant Christiaan Kuitwaard (een schilderij van hem staat op de hoes).
Ik moet er nog even bijzeggen dat de cd eigenlijk een hardcover boekje is met gedichten, tekeningen, foto's van alle Tsjinlud-leden.
Het boekje
dinsdag 22 november 2016
Laatste schetsen en Le Guess Who?
Als Urban Sketcher moet je wel je blog bijhouden. Er missen wat tekeningen tussenuit, zoals mijn verslag van de St Maartenoptocht op 5 november en St Barbara op 2 november, maar dat moet dan maar later.
Nu eerst een plaatje van de mooie herfst die we gehad hebben:
Op 12 november heb ik 1 dag de concerten
van het festival Le Guess Who? meegemaakt. In de eerste instantie omdat er een groepje optrad van mensen die ik al een paar jaar volg, elke keer weer in een andere samenstelling: Jan en Romke Kleefstra en Sytse Pruiksma. Deze keer speelden zij samen met een aantal mensen uit Noorwegen en ze noemden zich Ljerke. Zij maken Klanklandschappen, vermengen dit met video's (van het Friese landschap) en gebruiken de menselijke stem (van Jan Kleefstra als klank.
Met dit groepje als uitgangspunt heb ik daarna nog concerten meegemaakt van Les Filles de Illighahad uit Nigerie, de Braziliaanse zangeres Elza Suares en The Ex.
Le Guess Who? is een 4 daags festival van niet gebruikelijke muziek en het is zeer de moeite waard om daar kennis van te nemen als je een beetje op de hoogte wilt blijven van de hedendaagse muziek. De bezoekers komen voor de helft uit het buitenland.
Elza Suares maakte er, zittend op een troon, een geweldige lichtshow van.
Nu eerst een plaatje van de mooie herfst die we gehad hebben:
Op 12 november heb ik 1 dag de concerten
van het festival Le Guess Who? meegemaakt. In de eerste instantie omdat er een groepje optrad van mensen die ik al een paar jaar volg, elke keer weer in een andere samenstelling: Jan en Romke Kleefstra en Sytse Pruiksma. Deze keer speelden zij samen met een aantal mensen uit Noorwegen en ze noemden zich Ljerke. Zij maken Klanklandschappen, vermengen dit met video's (van het Friese landschap) en gebruiken de menselijke stem (van Jan Kleefstra als klank.
Met dit groepje als uitgangspunt heb ik daarna nog concerten meegemaakt van Les Filles de Illighahad uit Nigerie, de Braziliaanse zangeres Elza Suares en The Ex.
Le Guess Who? is een 4 daags festival van niet gebruikelijke muziek en het is zeer de moeite waard om daar kennis van te nemen als je een beetje op de hoogte wilt blijven van de hedendaagse muziek. De bezoekers komen voor de helft uit het buitenland.
Elza Suares maakte er, zittend op een troon, een geweldige lichtshow van.
zaterdag 5 november 2016
Sketchcrawls in Groningen en Utrecht
Vorig weekend ben ik zaterdag naar Groningen gegaan voor de sketchcrawl. Afgesproken bij Huis de Beurs bij de Korenbeurs en A Kerk, een buurt waar ik veel tijd heb doorgebracht toen ik op Academie Minerva studeerde en veel op het Schoolholm doorbracht.
Het was druk. Ik reisde met Peter naar Groningen. De trein was erg vol en we konden niet bij elkaar zitten. Ik ben gaan tekenen en tegen de tijd dat de tekening af was (ongeveer bij Assen) en ik deze foto maakte, was het redelijk leeg.
We waren best wel met een grote groep. Na deze foto hadden we het allemaal koud gekregen en zijn we verder gaan tekenen in Huis de Beurs. Een ritueel tijdens een sketchcrawl is ook dat je elkaars schetsboek mag inzien en wetenswaardigheden uitwisselt over pennetjes, inkt en kleur.
De volgende dag (zondag 30 oktober) hadden de Urban Sketchers Utrecht een sketchcrawl georganiseerd. Om 14 uur verzamelen bij de Domtoren. Ik was een uur te vroeg (vanwege de overgang van de zomer- naar de wintertijd) en ben al vast gaan tekenen op het Domplein. Er waren veel mensen op straat, want het was een Culturele Zondag en lekker zonnig.
Ik heb mijn schetsboekje op deze manier gebruikt, waarschijnlijk vanwege de hoge gebouwen om mij heen. Het materiaal dat ik de laatste tijd veel gebruik ik mijn Lamy Safari vulpen met watervaste inkt en daarna gebruik ik vaak mijn met walnotenbolster gevulde brushpen en aquarelverf. In dit geval is het formaat 2 x A5.
Tineke kwam na de tekening ook aanfietsen en zijn we samen op zoek gegaan naar de rest, de organisatoren van de sketchcrawl, Maartje Mulder en Maria Bozarova. Besloten werd om in het hofje naast de Domtoren te gaan tekenen: Flora's Hof.
Later heb ik bij deze tekening nog wel droge pastelkrijt gebruikt. Hij is nogal druk. Misschien moet ik het later nog eens proberen.
We hebben geen groepsfoto gemaakt; alleen onze tekeningen bij elkaar gelegd. Maria was al snel afgehaakt, zodat we met zijn 3en over gebleven waren. De Utrechtse Urban Sketchers afdeling moet nog uitgroeien. Op dit moment zijn er 28 leden, maar die komen natuurlijk niet altijd allemaal.
Het was druk. Ik reisde met Peter naar Groningen. De trein was erg vol en we konden niet bij elkaar zitten. Ik ben gaan tekenen en tegen de tijd dat de tekening af was (ongeveer bij Assen) en ik deze foto maakte, was het redelijk leeg.
Het was leuk om weer allerlei nieuwe sketchers te leren kennen. Alleen Linda, die links naast mij staat, ken ik uit Manchester |
Opwarmen in cafe-restaurant Huis de Beurs |
Ik heb mijn schetsboekje op deze manier gebruikt, waarschijnlijk vanwege de hoge gebouwen om mij heen. Het materiaal dat ik de laatste tijd veel gebruik ik mijn Lamy Safari vulpen met watervaste inkt en daarna gebruik ik vaak mijn met walnotenbolster gevulde brushpen en aquarelverf. In dit geval is het formaat 2 x A5.
Tineke kwam na de tekening ook aanfietsen en zijn we samen op zoek gegaan naar de rest, de organisatoren van de sketchcrawl, Maartje Mulder en Maria Bozarova. Besloten werd om in het hofje naast de Domtoren te gaan tekenen: Flora's Hof.
Later heb ik bij deze tekening nog wel droge pastelkrijt gebruikt. Hij is nogal druk. Misschien moet ik het later nog eens proberen.
We hebben geen groepsfoto gemaakt; alleen onze tekeningen bij elkaar gelegd. Maria was al snel afgehaakt, zodat we met zijn 3en over gebleven waren. De Utrechtse Urban Sketchers afdeling moet nog uitgroeien. Op dit moment zijn er 28 leden, maar die komen natuurlijk niet altijd allemaal.
woensdag 2 november 2016
Concertweek
Lange rij bij de Stadsschouwburg |
Toen ik uit de tram stapte stond de rij tot om de hoek. Veel mensen hadden de raad ter harte genomen.
Ik had mijn tasje met tekenspullen meegenomen, want wat doe je als je er al een uur van te voren bent? Kijken en tekenen.
Helaas mochten we pas 2 minuten voor het concert begon in de zaal en het was op de trap, waar iedereen stond te wachten, wat lastig om te tekenen. Eenmaal in de zaal gekomen, ben ik meteen begonnen met het toneel te schetsen (zie rechts), maar toen Laurie op kwam, was het te donker om er verder nog iets aan te doen. Ik heb mijn ogen uitgekeken en onthouden wat ik later in de schets wilde zetten.
Ze vertelde op haar melodieuze manier verhalen, gebruikte stukken uit haar laatste film: Heart of a Dog en maakte gebruik van film en dia's in de decors.
Thuis heb ik kleur en Laurie plus cellist Ruben Kodheli toegevoegd vanuit de herinnering.
Dinsdag avond werd de nieuwe cd van "Fuse" gepresenteerd in Club 8 in Amsterdam. Ik mocht mee met zoon Jelle. Zijn halfbroer Adriaan speelt altviool bij Fuse. Geen plek om te tekenen. Erg druk en donker, maar geen tekening dus: mooie muziek, knap gearrangeerd, fusion tussen klassiek, jazz en traditionals.
www.fusemusic.nl
Aanschaffen!
Woensdag ging ik met Peter naar een lunchconcert in de Sint Aegtenkapel in Amersfoort voor een pianoconcert van Julia Achkinazy uit St Petersburg: Bach, Haydn, Brahms, Chopin, Rachmaninov en als toegift nog een vrolijk stuk van haarzelf.
zondag 23 oktober 2016
Sketch Swap met Kuching
Vorige maand hadden de USK Nederland en de USK Kuching een sketch swap georganiseerd. De minimale maat was A6 en het maximum was A5. Het liefst gewoon een adres en postzegel op de achterkant en versturen voor 16 september. Voordat de tekening gearriveerd was in Kuching, mochten we hem niet op Facebook zetten, want anders was het geen verrassing meer.
Ik heb een tijdje nagedacht over wat ik zou gaan tekenen, maar toen ik met Peter naar de openbare repetietie van het Concertgebouw ging, had ik mijn onderwerp gevonden. Wat stuur je naar de andere kant van de wereld? Ons nationale exportproduct: Het Koninklijk Concertgebouworkest!
Tijdens de repetitie met de nieuwe dirigent (Daniele Gatti was net een week daarvoor aangesteld) heb ik 2 tekeningen gemaakt. Op bovenstaande foto gaat hij net op tijd de brievenbus in. Ik was benieuwd; had de tekening gefixeerd en 2 koppen van WA met Priority op de achterkant geplakt.
Op 3 oktober kreeg Sheila Koh mijn tekening. De hare had ik al op 22 september gekregen; ze had hem 29 augustus verstuurd.
Sheila heeft een tekening van het Malaysia-China Friendship Park gestuurd.
Ze vertelt in een bijgevoegd briefje, dat ze de tekening heeft gemaakt tijdens een Urban Sketchers bijeenkomst. En dat ze met haar tekengroep voor de ruimte moest concurreren met mensen die een Pokemon wilden vangen.
Het Friendship Park is aangelegd ter ere van de 30ste verjaardag van de diplomatieke relatie van de 2 landen. Het werd door beide landen gefinancierd.
De afspraak was dat we zodra de tekening binnen was, we die zouden publiceren op de Urban Sketcherspagina (Facebook) van zowel Nederland als Kuching.
Vorige week kregen we een overzicht van alle tekeningen die uitgewisseld zijn. Iedereen vond dit initiatief zo leuk dat we dit vaker willen doen.
Ik heb een tijdje nagedacht over wat ik zou gaan tekenen, maar toen ik met Peter naar de openbare repetietie van het Concertgebouw ging, had ik mijn onderwerp gevonden. Wat stuur je naar de andere kant van de wereld? Ons nationale exportproduct: Het Koninklijk Concertgebouworkest!
Tijdens de repetitie met de nieuwe dirigent (Daniele Gatti was net een week daarvoor aangesteld) heb ik 2 tekeningen gemaakt. Op bovenstaande foto gaat hij net op tijd de brievenbus in. Ik was benieuwd; had de tekening gefixeerd en 2 koppen van WA met Priority op de achterkant geplakt.
Op 3 oktober kreeg Sheila Koh mijn tekening. De hare had ik al op 22 september gekregen; ze had hem 29 augustus verstuurd.
Sheila heeft een tekening van het Malaysia-China Friendship Park gestuurd.
Ze vertelt in een bijgevoegd briefje, dat ze de tekening heeft gemaakt tijdens een Urban Sketchers bijeenkomst. En dat ze met haar tekengroep voor de ruimte moest concurreren met mensen die een Pokemon wilden vangen.
Het Friendship Park is aangelegd ter ere van de 30ste verjaardag van de diplomatieke relatie van de 2 landen. Het werd door beide landen gefinancierd.
De afspraak was dat we zodra de tekening binnen was, we die zouden publiceren op de Urban Sketcherspagina (Facebook) van zowel Nederland als Kuching.
Vorige week kregen we een overzicht van alle tekeningen die uitgewisseld zijn. Iedereen vond dit initiatief zo leuk dat we dit vaker willen doen.
vrijdag 21 oktober 2016
The Big Draw in het Rijksmuseum
Op 8 oktober was er een event in het kader van The Big Draw in het Rijksmuseum. Er was een Masterclass en een Teekentoer door het museum. Ik was wel benieuwd en had me ingeschreven voor de Masterclass Teekenen met de Meester. Dit werd gegeven door Martijn van der Linden, een illustrator van kinderboeken.
Het Rijksmuseum probeert het tekenen te stimuleren. In plaats van het maken van selfies voor de Nachtwacht, hebben ze liever dat je een tekening maakt. Ze geven daarom een schetsboekje en een potlood mee. In het schetsboeje staan plattegronden en opdrachten wat je in een bepaalde zaal moet tekenen en waar je dan op moet letten. Erg leuk, want zoals we als tekenaar weten moeten we erg goed kijken als we iets tekenen.
Ik was al vroeg bij het museum en ging een beetje ronddwalen. Via de zalen met werk van Seghers kwam ik terecht bij de Nachtwacht. Het was er erg druk met mensen die selfies maakten, maar er was toch nog een plaatsje op de bank. Ik had mijn Outdoor Easel Artbag met al mijn materiaal bij me en ben daar toen vast gaan zitten tekenen.
De eerste kleuren heb ik toen ook al toegevoegd, maar uiteindelijk ben ik hem af gaan maken in de Picknickruimte van het museum. Het is eigenlijk voor kinderen, maar er staan lange tafels, er is papier en kleurpotloden en je mag er je eigen boterham opeten en knoeien dus. Ideaal voor mij.
Daarna was het tijd voor de Masterclass.
Op dit moment is er in het museum ook een tentoonstelling van Frans Post. In 1636 reisde de Haarlemse kunstenaar Frans Post naar Nederlands-Brazilië in het gevolg van gouverneur Johan Maurits van Nassau. Terug in Nederland bleef het land (en de dieren uit dat land) hem inspireren tot het maken van schilderijen.
Daarom had men in het Atrium een aantal opgezette exotische dieren (o.a. een okapi) neer gezet. Er omheen stonden ezels, zodat met die dieren kon natekenen.
De Meester van de Masterclass maakte ook gebruik van een plaatje van een okapi. We kregen bij de ingang van het auditorium een plankje met 4 A5 velletjes tekenpapier en een potlood plus een blaadje met foto's van een okapi. Die moesten we op allerlei manieren natekenen: alleen in lijn, terwijl je niet naar je papier keek, arceringen oefenen en uiteindelijk de arceringen in de lijntekening van de okapi
plaatsen.
Niet echt aan mij besteed, maar wel leerzaam hoe een Masterclass (het woord alleen al) op te zetten voor zo'n 100 man van wie je het tekenniveau niet kent.
Toen ik mijn Nachtwachttekening op Facebook had geplaatst, ontstond er een discussie over of je wel met je eigen materiaal in het museum mag tekenen (ze delen alleen schetsboekjes en potloden uit). Ik heb gevraagd of ik mijn eigen materiaal mocht gebruiken en had nergens last van: toen ik op de bank in de Nachtwachtzaal zat te tekenen (met vulpen) kwamen er herhaaldelijk suppoosten langs, die mij rustig lieten doortekenen. Zelfs toen ik begon met aquarel en waterbrushpen, lieten ze mij met rust. Zo nu en dan zei een bezoeker iets tegen mij, maar dat vind ik alleen maar leuk.
Er was dus iemand van de Urban Sketchers die een schilderij van Rembrandt aan het natekenen was met kleurpotloden en zij is weggestuurd door de suppoosten. Zij was erg ontdaan en wil nu noooooit meer naar het museum. Zij heeft de tekening later thuis afgemaakt en dat is makkelijk, want er zijn genoeg plaatjes van Rembrandt. Als Urban Sketchers is het echter niet de bedoeling dat je foto's (of schilderijen) natekent, maar dat je door middel van tekeningen de wereld om je heen laat zien. Dat moeten de suppoosten geweten hebben ;-)
Ik heb in ieder geval een prima ervaring gehad in het Rijksmuseum.
Het Rijksmuseum probeert het tekenen te stimuleren. In plaats van het maken van selfies voor de Nachtwacht, hebben ze liever dat je een tekening maakt. Ze geven daarom een schetsboekje en een potlood mee. In het schetsboeje staan plattegronden en opdrachten wat je in een bepaalde zaal moet tekenen en waar je dan op moet letten. Erg leuk, want zoals we als tekenaar weten moeten we erg goed kijken als we iets tekenen.
Ik was al vroeg bij het museum en ging een beetje ronddwalen. Via de zalen met werk van Seghers kwam ik terecht bij de Nachtwacht. Het was er erg druk met mensen die selfies maakten, maar er was toch nog een plaatsje op de bank. Ik had mijn Outdoor Easel Artbag met al mijn materiaal bij me en ben daar toen vast gaan zitten tekenen.
De eerste kleuren heb ik toen ook al toegevoegd, maar uiteindelijk ben ik hem af gaan maken in de Picknickruimte van het museum. Het is eigenlijk voor kinderen, maar er staan lange tafels, er is papier en kleurpotloden en je mag er je eigen boterham opeten en knoeien dus. Ideaal voor mij.
Daarna was het tijd voor de Masterclass.
Op dit moment is er in het museum ook een tentoonstelling van Frans Post. In 1636 reisde de Haarlemse kunstenaar Frans Post naar Nederlands-Brazilië in het gevolg van gouverneur Johan Maurits van Nassau. Terug in Nederland bleef het land (en de dieren uit dat land) hem inspireren tot het maken van schilderijen.
oefening met arceren |
De Meester van de Masterclass maakte ook gebruik van een plaatje van een okapi. We kregen bij de ingang van het auditorium een plankje met 4 A5 velletjes tekenpapier en een potlood plus een blaadje met foto's van een okapi. Die moesten we op allerlei manieren natekenen: alleen in lijn, terwijl je niet naar je papier keek, arceringen oefenen en uiteindelijk de arceringen in de lijntekening van de okapi
plaatsen.
Niet echt aan mij besteed, maar wel leerzaam hoe een Masterclass (het woord alleen al) op te zetten voor zo'n 100 man van wie je het tekenniveau niet kent.
Toen ik mijn Nachtwachttekening op Facebook had geplaatst, ontstond er een discussie over of je wel met je eigen materiaal in het museum mag tekenen (ze delen alleen schetsboekjes en potloden uit). Ik heb gevraagd of ik mijn eigen materiaal mocht gebruiken en had nergens last van: toen ik op de bank in de Nachtwachtzaal zat te tekenen (met vulpen) kwamen er herhaaldelijk suppoosten langs, die mij rustig lieten doortekenen. Zelfs toen ik begon met aquarel en waterbrushpen, lieten ze mij met rust. Zo nu en dan zei een bezoeker iets tegen mij, maar dat vind ik alleen maar leuk.
Er was dus iemand van de Urban Sketchers die een schilderij van Rembrandt aan het natekenen was met kleurpotloden en zij is weggestuurd door de suppoosten. Zij was erg ontdaan en wil nu noooooit meer naar het museum. Zij heeft de tekening later thuis afgemaakt en dat is makkelijk, want er zijn genoeg plaatjes van Rembrandt. Als Urban Sketchers is het echter niet de bedoeling dat je foto's (of schilderijen) natekent, maar dat je door middel van tekeningen de wereld om je heen laat zien. Dat moeten de suppoosten geweten hebben ;-)
Ik heb in ieder geval een prima ervaring gehad in het Rijksmuseum.
Abonneren op:
Posts (Atom)