Muziek en gedichten op het open atelier

Louis de Jel en Wind, Water en Whisk(e)y

Op zondag 20 januari heb ik mijn atelier opengesteld om de resultaten van de schildersessie tijdens de feestdagen te laten zien. Er kwamen ongeveer 30 mensen op af, die kou en motsneeuw trotseerden om te luisteren naar de groep Wind, Water en Whisk(e)y, die Keltische muziek speelden en te luisteren naar de gedichten over beeldende kunst van Jan van der Haar.

Jan van der Haar leest voor

Jan las een aantal gedichten voor die zijn bewondering voor Caravaggio weergaven; de serie Emanuelle over een schilderij van Hoffbauer, dat wij samen hadden gezien in de Hermitage op de laatste tentoonstelling van de Impressionisten.
En dit laatste gedicht over de kunstscene in Utrecht.





Soiree in Utrecht

Tussen zijn benen een honkbalknuppel
Waar radiatorvocht uit druppelde in
Droevige, roestbruine herfstkleuren.

Hele rollen moesten het drama stelpen
Tijdens het doe-maar-gewoon soireetje
van zijn quasiaristocratische huisgenoot.

Hij had zich nooit zo onthand gevoeld.
Zijn edelmannetje ondertussen leek niets
Laakbaars te zien in de uitspattingen van

De dichter in de dop. Nou, genereus toch?
Emmens kende niemand, maar Kuik met
Die broekrok was de heldin van het top-

Modellenspel. Bruisende ouwe en jonge.
Heytze had ze nog niet in de hand, niemand
Die dat erg vond. Leve de domstadpoëzie!