De weg naar abstractie

Die weg is moeilijk, althans op dit moment. Ik denk dat de de schilderijen, die ik de laatste weken gemaakt heb, eerst nog gemaakt moesten worden en nu als uitgangspunt kunnen worden gebruikt.
Het gaat om de essentie (kijk maar naar Mondriaan) in kleur, vorm en sfeer. Ik kom pas zover als deze elementen door mijn vingers en mijn geest zijn gegaan. Concentratie is essentieel en dat was ook de reden waarom ik mij heb afgewend van alle feestelijke bijeenkomsten (zie vorige blog). Een aaneengesloten periode op het atelier was nodig.

Formaat is ook heel belangrijk. Tot nu toe ben ik bezig geweest met doekjes van 60 x 80 cm. en ik heb dan de neiging om te veel in detail te gaan. Dus nu moet het heel groot of heel klein worden.

Ik ben nu zo ver met de 5 schilderijen dat ik het landschap weer in mijn vingers heb en ik hoop in het volgende blog meer te kunnen laten zien van deze worsteling. Een worsteling die me ook heel dierbaar is, want er gaat niets boven de geur van olieverf in een atelier dat bezaaid is met doeken en schetsen en de soundscapes van Jan en Romke Kleefstra op mijn iPod.