Under Construction

Gister heb ik er nog aan geschilderd, maar vandaag ben ik bezig met schetsen. Ik neem bovenstaande foto, knip hem in 3 stukken en vergroot elk deel naar A4. Daarna druk ik ze af op tekenpapier en ga er dan in schetsen met droge pastel.
Ik heb bijvoorbeeld al gezien, dat de lijn in het linkerpaneel eerder omhoog moet dan omlaag, zoals hij nu staat. Ik probeer echter wel de wetten van een drieluik toe te passen: elk paneel moet ook los van de andere 2 kloppen in compostie.
Rechts heb ik een afsluiting; het is saai om dat links ook te doen. Ik heb nu een onhandige ellips en met die lelies in het midden, wordt het wel een erg centraal gericht schilderij. 

In de schets is de linkerkant open; waarschijnlijk beter.
We worstelen voort...
Op dit moment heb ik niet zoveel tijd om te schilderen. Als ik na 2 dagen werken bij het Milieucentrum weer op mijn atelier kom, moet ik eerst weer een dag wennen en het schilderij me eigen maken. De verf staat dan ingepakt in plastic en ik moet weer echt opstarten. Als je een langere aaneengesloten tijd kunt werken, staat de verf 's ochtends klaar, want die hoef je dan niet af te dekken. Als ik binnenkom, kan ik meteen aan het werk.
Ik zal dus blij zijn als ik 65 ben, een soort basisloon krijg en altijd kan schilderen...

Muziek en gedichten op het open atelier

Louis de Jel en Wind, Water en Whisk(e)y

Op zondag 20 januari heb ik mijn atelier opengesteld om de resultaten van de schildersessie tijdens de feestdagen te laten zien. Er kwamen ongeveer 30 mensen op af, die kou en motsneeuw trotseerden om te luisteren naar de groep Wind, Water en Whisk(e)y, die Keltische muziek speelden en te luisteren naar de gedichten over beeldende kunst van Jan van der Haar.

Jan van der Haar leest voor

Jan las een aantal gedichten voor die zijn bewondering voor Caravaggio weergaven; de serie Emanuelle over een schilderij van Hoffbauer, dat wij samen hadden gezien in de Hermitage op de laatste tentoonstelling van de Impressionisten.
En dit laatste gedicht over de kunstscene in Utrecht.





Soiree in Utrecht

Tussen zijn benen een honkbalknuppel
Waar radiatorvocht uit druppelde in
Droevige, roestbruine herfstkleuren.

Hele rollen moesten het drama stelpen
Tijdens het doe-maar-gewoon soireetje
van zijn quasiaristocratische huisgenoot.

Hij had zich nooit zo onthand gevoeld.
Zijn edelmannetje ondertussen leek niets
Laakbaars te zien in de uitspattingen van

De dichter in de dop. Nou, genereus toch?
Emmens kende niemand, maar Kuik met
Die broekrok was de heldin van het top-

Modellenspel. Bruisende ouwe en jonge.
Heytze had ze nog niet in de hand, niemand
Die dat erg vond. Leve de domstadpoëzie!

Boerensloot 3

Vandaag eigenlijk alleen aan het rechterdoek en een stukje van het middendoek gewerkt. Morgen blijf ik een dagje thuis. Zondag verder aan de bovenkant en het water. De verf is nu te nat en het is goed om even wat afstand te nemen. Voorlopig denk ik dat er rechts meer licht in de waterlelies en het water moet. In de eerste instantie ook weer in de fotoafdruk gewerkt, maar ben vergeten om die mee naar huis te nemen om te scannen.
wordt vervolgd...

Boerensloot 2

Linker doek, droge pastel op print

middendoek, droge pastel op print

Als ik zo intensief aan het schilderen ben, kan het gebeuren dat ik heel vroeg wakker word en meteen aan het schilderij denk. Ik ga dan in gedachten na hoe ik dit deel zal aanpakken, of welke toets ik zal gebruiken, welke kleuren ik ga gebruiken, wat ik met het contrast zal doen. Zo maalt het dan door mijn kop. Ik kan dan net zo goed opstaan, want van slapen komt niets meer.
Vanmorgen stond ik dus om half 7 naast mijn bed. Ik ben toen de foto’s van de vorige dag gaan uitsnijden en vergroten, zodat elk paneel op 1 A4 past. Die print ik dan uit. Ze gaan in mijn tas, want op het atelier, kan ik met droge pastel dan de veranderingen aanbrengen, die ik in het schilderij wil hebben.

Vandaag heb ik aan het linker- en middendoek gewerkt. Het rechter heb ik niets aan gedaan, behalve wat verf weggehaald met krantenpapier. Ik heb de verf vrij dun in bakjes aangemaakt met een mengsel van 1 op 1 terpentijn en lijnolie. Ik heb evenveel bakjes als de kleuren die ik denk te gebruiken en ik neem gewone kwasten van de Gamma van ongeveer 7 cm. breed. De verf glijdt dan lekker over het doek en je kunt het grote gebaar maken. In het begin kwast ik lekker door, maar na een poosje komt de “finetuning”. De eerste tijd werk ik nat-in-nat, pas als ik accenten ga zetten, moet de ondergrond droog zijn.
Ik zit nog steeds in de nat-in-natfase, maar zondag moet hij af zijn ;-)

wordt vervolgd...

Boerensloot 1

Vandaag heb ik voornamelijk aan het rechterdoek gewerkt. De lichtvlek in het midden komt van de flits. Ik maak elke dag een foto, omdat ik daar beter op kan zien hoe ik verder moet.

wordt vervolgd...

De abstractie voorbij

Kennelijk moesten die andere 5 schilderijen eerst gemaakt worden, voordat ik de moed had om aan dit drieluik te beginnen.
Door het grote formaat ben ik in ieder geval gedwongen om me niet met details bezig te houden en wordt het gebaar weer belangrijk.
De doeken zijn 160 cm. hoog en 140 cm. breed. Samen 420 cm.

Dit is het schetsje dat ik afgelopen zomer van een boerensloot bij Sneek heb gemaakt en dat nu het uitgangspunt voor het grote schilderij is.

wordt vervolgd...

De weg naar abstractie

Die weg is moeilijk, althans op dit moment. Ik denk dat de de schilderijen, die ik de laatste weken gemaakt heb, eerst nog gemaakt moesten worden en nu als uitgangspunt kunnen worden gebruikt.
Het gaat om de essentie (kijk maar naar Mondriaan) in kleur, vorm en sfeer. Ik kom pas zover als deze elementen door mijn vingers en mijn geest zijn gegaan. Concentratie is essentieel en dat was ook de reden waarom ik mij heb afgewend van alle feestelijke bijeenkomsten (zie vorige blog). Een aaneengesloten periode op het atelier was nodig.

Formaat is ook heel belangrijk. Tot nu toe ben ik bezig geweest met doekjes van 60 x 80 cm. en ik heb dan de neiging om te veel in detail te gaan. Dus nu moet het heel groot of heel klein worden.

Ik ben nu zo ver met de 5 schilderijen dat ik het landschap weer in mijn vingers heb en ik hoop in het volgende blog meer te kunnen laten zien van deze worsteling. Een worsteling die me ook heel dierbaar is, want er gaat niets boven de geur van olieverf in een atelier dat bezaaid is met doeken en schetsen en de soundscapes van Jan en Romke Kleefstra op mijn iPod.

Feestdagen op het atelier

De "feestdagen" zijn voorbij. Het geknal is gelukkig ook voorbij. De kerstboom kan de deur uit. Eindelijk weer een normaal leven. De dagen worden langer en ik verheug me op het voorjaar.

Het was de afgelopen tijd stil in het ateliercomplex. Ik kwam zo nu en dan slechts een paar fanatiekelingen tegen, die zich ook konden onttrekken aan de copieuze maaltijden en gezelligheid.

Mijn "quest" was de zoektocht naar abstractie in de landschappen die ik afgelopen zomer in Friesland heb gemaakt. Als je naar de plaatjes kijkt, zie je dat dit nog niet gelukt is. De opzet van de schilderijen ging geweldig, maar het is duidelijk dat ik nog niet ben waar ik wil zijn.

Voorlopig maak ik deze gewoon af. Het is prettig om weer met olieverf te werken en de nat-in-nat methode te gebruiken.

De doeken zijn 60 x 80 cm. Als ze klaar zijn, zet ik ze op mijn website.

Als je ze in het echt wilt zien, kom dan op zondag 20 januari 2013 tussen 1 tot 6 uur naar mijn atelier op de 2e Daalsedijk 103 in Utrecht.
Misschien zijn er dan ook al doeken die wel aan mijn intentie tot abstractie kunnen voldoen.