Net even na zevenen keek ik uit het raam en verwachtte, net als gister, mist. Ik vind de boerderijen en bosjes zo mooi in de mist en wilde dat fotograferen.
Integendeel: de kop'ren ploert (welke dichter zei dat ook weer?) scheen recht in mijn gezicht. Nog maar net boven de horizon en toch zo intens.
Toen ik in de vrieskou buitenstond, zag ik dat het land en het bruggetje voor het huis (pas op dat je niet op je kont glijdt) bedekt waren met rijp. In de sloot lag een ijslaag. Mijn laatste ochtend in Poppenwier (voorlopig).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten