Standplaats Poppenwier-De Frustratie

Aquarel, krijt en grafiet

Na 1,5 week Poppenwier heb ik wel het idee dat ik er een beetje in het landschap kom. Nu zou ik verder moeten gaan werken aan wat ik door denken, zitten en staren in die wijde vlakte bereikt heb. Het grote buitenatelier levert een onophoudelijke stroom van indrukken op, die verwerkt moeten worden. Als ik lang op een plek zit wordt het verglijden van het licht in het landschap zichtbaar. Het is voortdurend aan verandering onderhevig. En niet alleen het licht:

olieverf

in Poppenwier zit je midden in de zogenaamde Greidhoeke, het weiland. Er wordt constant gemaaid Het gemaaide gras maakt patronen en kleurverschil: pasgemaaid gras is heel lichtgroen en om het tot hooi te maken wordt het gehusseld en omgedraaid en in patronen neergelegd om te drogen. Elke dag is dat weer anders. Een chaos aan gegevens waar ik orde in wil scheppen door het te tekenen en te schilderen. Het isoleren van de details leidt tot abstractie en daar wil ik naar toe.
De frustratie is dat ik te weinig tijd heb om er helemaal in te duiken. Eigenlijk zou ik hier een maand moeten zijn. 'Than we're talking!'

olieverf

Museum Belvédère

Mijn bezoek aan de tentoonstelling “Lichtobservaties – werken in serie” heeft veel bij mij te weeg gebracht. Dit is al het derde jaar dat ik een paar weken in Poppenwier doorbreng en het landschap schilder. Het landschap van mijn jeugd. Nu ben ik er aan toe dat ik het werk wil concentreren; naar de essentie toe wil brengen. En dan valt ineens zo’n tentoonstelling met o.a. het werk van Jonas Snijder in mijn schoot.

Bij de tentoonstelling staat dat hij zich de laatste jaren heeft toegelegd op het reflecterende zonlicht en de beweeglijkheid van water.
Quote van Snijder: “De basis van mijn kunstenaarschap mij wordt gevormd door het werken naar de waarneming. Het weergeven van de visuele werkelijkheid en het onderzoeken van vorm en inhoud. Het landschap fungerend als model; vlakverdeling en compositie, richting en ruimtelijkheid worden zichtbaar. ....Het isoleren van details uit het totaal aan beeldelementen leidt tot abstractie en verschaft het kunstwerk haar autonomie.”
Het werk en de uitspraken van Jonas Snijder vallen op hun plaats en laten mij met nieuwe ogen naar het landschap kijken.

Standplaats Poppenwier-olieverf

De kleine olieverven en de acryls heb ik nu opgezet. Het gaat me erom in hoeverrre het materiaal belangrijk is om de abstractie en de sfeer te bereiken die ik wil. Voorlopig denk ik dat het beter met olieverf gaat. De acryls zij nogal hard van kleur, maar daar hoop ik vandaag wat aan te doen.
Ik werk nu vanuit de schetsen en niet meer vanuit de plek zelf.

Vanmiddag ga ik naar de tentoonstelling bij Museum Belvédère - Lichtobservaties - werken in serie met werk van o.a. Christiaan Kuitwaard en Anke Roder. Ik ben benieuwd!

Standplaats Poppenwier-de schetsen

Inmiddels ben ik nu de vierde dag in Poppenwier. Ik ben eerst de bekende plaatsen langsgefietst. Sneekermeer (baai van Terherne), richting Raerd, voorbij Tersoal, rondom Poppenwier. Er wordt druk gemaaid, alles is lichtgroen en staat uitbundig in bloei.
Ik heb op verschillende plaatsen zitten schetsen en ben nu bezig om dat te verwerken in schilderijen. De nadruk ligt op het ritme en de abstractie van het landschap.
Van deze 3 schetsen ben ik nu kleine olieverf- en grote acrylschilderijen aan het maken. Over de vorderingen van die schilderijen morgen meer.

De geur van meidoorn en gier

Fort Werk aan de Korte Uitweg, acryl op doek, 50 x 70 cm.

Afgelopen dagen ben ik in de buurt van de Lek geweest, bij Tull en 'tWaal. Daar staan een aantal forten die deel uitmaken van de Hollandse Waterlinie. Defensie heeft ze inmiddels afgestoten en de forten hebben een andere bestemming gekregen als b.v. natuurcamping.
Een vriend van mij gaf de afgelopen week een workshop beeldhouwen op het Fort aan de Korte Uitweg. Ik heb hem geholpen met het opbouwen van de tenten en daardoor raakte ik daar verzeild.

schetsje in mijn A5 boekje

Donderdag 1 mei ben ik begonnen met een schetsje en een schilderij en vandaag heb ik er aan doorgewerkt. Een oase van meidoorns. Het is er zo stil dat je de insekten kunt horen zoemen. De geur van de meidoorns is aloverheersend.
Totdat de boer besluit dat het weiland gegierd moet worden...Echte landlucht.
Een plek waar ik vaker naar toe zal gaan.