Met Palmpasen worden we altijd weer aan het lijdensverhaal herinnerd omdat de Matthäus Passion op radio 4 wordt uitgezonden. Het is prachtige muziek en daarmee ook een hartverscheurend verhaal. Een voorbeeld van hoe muziek en verhaal elkaar versterken.
Mijn eerste
Matthäus beleefde ik op mijn 16e jaar in de Martinikerk te Sneek. Ik zou dat jaar naar de academie gaan en het enige wat ik deed, was alles te tekenen wat ik zag. En in dit geval ook wat ik meemaakte...
Ik had me boven in een hoekje op het balkon genesteld en had mijn schetsboekje bij me. Men had me verteld dat ik deze muziek echt moest horen en als het te lang duurde, ik altijd in de pauze kon weggaan.
Ik vond het een belevenis! Maakte met het tekstboekje in de hand, tekening na tekening. Die 3 uren vlogen voorbij. Toen ik niet veel later toelatingsexamen deed voor Academie Minerva in Groningen, had ik mijn schetsboekje meegenomen. Misschien waren ze zelfs de aanleiding dat ik ben toegelaten, want een aantal van de schetsen zijn later in het archief van de academie terechtgekomen.
Ik ben nog vaak naar een uitvoering gegaan, van Bolsward tot Naarden, maar die eerste keer maakte toch de meeste indruk.
Bij het opruimen van mijn atelier vond ik het schetsboekje terug en de tekeningen hiernaast zijn daaruit.
Dit jaar ga ik niet naar een uitvoering, maar zit lekker te tekenen met de radio aan...
Ja dat het de eerste keer de meeste indruk maakte , kan ik me voorstellen! 16 En toen al naar de Academie???
BeantwoordenVerwijderenBijzonder dat ze de schetsen nog hebben....Wat je hier laat zien: heb je dat gefotografeerd?
Ja Heere, ik was er al jong bij ;-) Ik heb de tekeningen gescand.
Verwijderen