De Hang van Laaksum

Sinds het laatste bericht over De Hang (op 17 april 2018) ben ik nog een aantal keren wezen kijken en tekenen. Er was door de rechter besloten dat de familie Smits uit Staveren (de eigenaar) een viswinkel in het gebouwtje mag vestigen. Men kon beginnen met de restauratie. De eerste keer dat ik daar dit jaar was, stonden de attributen die nodig waren (een schaftkeet, wc-tje, generator, afvalcontainer, etc.) er.

Ook de spullen die binnen lagen, lagen nu buiten op het bouwterrein. Ik had gelezen dat de werkzaamheden voor de zomer klaar moesten zijn.
Op 29 maart was ik er weer. Met mijn broer Jaap en hij heeft vastgelegd dat ik met de tekening bezig was.

Ik kon weer dezelfde tekening maken...

Op 17 mei, vlak voordat ik naar Chicago ging, was ik weer een paar dagen in Poppenwier en ging met dorpsgenoot Roelof Nap kijken hoe ver ze nu waren gekomen. Er was een groot bord verschenen. Nu wisten we in ieder geval over het hoe en wat, maar het zag er niet naar uit dat het project voor de zomer klaar zou zijn.

We zijn nu midden in de zomervakatie. Toen ik gister weer eens ging kijken, was het enige (uiterlijke) verschil een grote cementcontainer, een paar witte deuren, nieuwe raamkozijnen aan de achterkant en de grote houten wand aan de voorkant (vanaf de weg) was verdwenen. Naast de cementcontainer lag een stapel kalkzandsteen, de steen die gebruikt was in 1920. Er werd duidelijk gewerkt.

Terwijl ik aan het tekenen was, scharrelde mijn metgezel over het terrein en maakte foto's. Onder andere deze...

foto: Hettie Goverts

De grootste verandering en progressie bleek van binnen te zijn. Kennelijk is het de bedoeling van de architect dat de erosie van de stenen aan de buitenkant zichtbaar blijft.

foto Hettie Goverts

Je ziet dat de voegen nog staan en dat de stenen stevig uitgehold zijn. De kalkzandsteen lijkt me nu ook niet bepaald een geschikte steen voor een gebouw aan zee. Datzelfde geldt voor het glas dat een ijzer omlijsting heeft en nu volledig is verwoest.
Al met al is Laaksum een geweldige plek om een dagje door te brengen. Al was het alleen al om bij Terras Overwijk 'een vette bek' te halen. Zij zitten hier al zolang ik weet (40 jaar?) en op zo'n dag als gister, druk bezocht.