People and Places, Life in Contrast

Op vrijdag 29 juli had ik mij ingeschreven voor de workshop van Suhita Shirodkar. Je komt haar tekeningen vaak tegen in boekjes over Urban Sketching  Ik merkte dat, als ik mensen in mijn tekeningen toevoeg, ze er altijd nogal stijfjes uitkomen. Ik hoopte dat deze workshops daar verandering in kon brengen.
Ook in dit geval was het zeer leerzaam. Weer een regenachtige dag, dus we bleven in de buurt van de kunstacademie, zodat we aan het eind wat op konden warmen met soep in het Kunst Cafe.

Op het kruispunt hebben wij eindeloos veel vellen volgemaakt met schetsen van mensen in beweging. Bij de stoplichten bleven ze soms staan en dan kon je de tekening afmaken. Meestal moest je weer terug naar een andere tekening om een figuur af te maken.

De laatste schetsen van die ochtend.

's Middags ben ik naar een lezing gegaan van Ed Hawker die een mooi verhaal had over de geschiedenis van het Urban Sketching.

Manchester, auto's en mensen

Op dag 2, donderdag 28 juli ben ik begonnen met een workshop auto's in de stad. We begonnen met een aantal oefeningen om de perspectief van een auto goed te krijgen en uiteindelijk moesten we 1 meter van de koplamp gaan zitten om een soort fisheye te krijgen. Mijn tekening ziet er aardig uit maar ik moet nog wel oefenen. Het 2e deel van de workshop was om auto's in hun context te plaatsen, dus met de stad er omheen. Zo ver ben ik niet helemaal gekomen, dus die tekening is niet te zien.

Het was een regenachtige dag. s'Middags had ik een workshop mensen in de stad en vooral hoe pak je groepen mensen aan van Jim Richards, een ervaren docent die me zo nu en dan echt aan Bob Ross deed denken. Wat B R deed met bomen, deed Jim met mensen en we moesten vooral voor onszelf klappen als we weer een oefening gedaan hadden.

In feite ging het erom dat je eerst de mensen in je tekening zet en dat je zorgt dat de hoofden allemaal op dezelfde hoogte komen. Daarna teken je de architectuur daar omheen. In dit geval was het een monument voor Albert en op de achtergrond stond het neogotische stadhuis. Daarnaast was er in de witte tenten een jazzfestival aan de gang. We moesten verschillende oefeningen doen en dit is mijn meest uitgewerkte schets.

Urban Sketchers Symposium

Van 27 tot 31 juli ben ik op het Urban Sketchers Symposium in Manchester, een uurtje vliegen van Amsterdam. Op woensdag was de registratie en de eerst Sketchwalk. Ik was een uur eerder dan de afspraak al naar de plek gegaan Dukes Lock 92, een sluis in het kanaalstelsel, bedoeld voor narrowboats. Terwijl ik daar was, ging er inderdaad een boot door de lock.

Narrowboat wordt door de sluis geloodsd, de man met rode T-shirt is de schipper.

Uiteindelijk had iedereen (474 deelnemers) zich aangemeld voor het symposium en was naar Castlefields gegaan voor de eerste Sketchcrawl (dit is de brug die op mijn eerste tekening staat).

Dit was de foto van de eerste tekening. Nadat ik de tweede had gemaakt was het zo druk dat ik hem eigenlijk meteen gesmeerd ben. Er gingen mensen voor en bijna op mij zitten en dat werd me wat te gortig. Ik ben dat ook later niet meer mee geweest met een algemene sketchcrawl..

Good Bye South Bethany

Zondag 10 juli was Jelle's verjaardag en voor mij de laatste dag op het strand. Het was wat bewolkt en drukkend, maar aan het strand was het heerlijk. De volgende dag was het koffer inpakken, 2,5 uur per auto naar Philadelphia en daarna nog 8 uur vliegen...

Voor Jelle's verjaardag had ik een appeltaart gebakken en de tekeningen ingelijst.

Townhall South Bethany

Nancy moest een paar dagen geleden op het stadhuis zijn en dat was aanleiding om daar ook echt eens te gaan kijken.
Het stadhuis en het politiebureau liggen vlak naast elkaar en de versieringen van de Fourth of July waren nog niet weggehaald. De hele tijd dat ik daar was, gebeurde er eigelijk niet zoveel. Zo nu en dan kwam er iemand per auto of op de fiets. De rode auto op de voorgrond bleef gelukkig de hele tijd staan. De agenten van het naastgelegen politiebureau kwamen en gingen (per auto). Ik denk dat ze me wel in de gaten hielden, maar ik zat braaf op mijn krukje in de schaduw bij een mededelingenbord. Het was 31 graden en na 2 uur kwam de zon op mijn schaduwplekje. De enige persoon die mij aansprak was een gemeenteambtenaar die vroeg of ik hem er ook ingetekend had. Ik ben begonnen met potlood om het perspectief goed te krijgen, daarna fineliner en thuis (bij de airco) heb ik de tekening ingekleurd.

Warm!

Om een uur of 4 zijn we naar het strand gegaan en we zijn vlak bij het water gaan zitten om wat af te koelen. Ik heb nog tot mijn knieen in zee gestaan. Niet verder, want het was moeilijk mijn evenwicht te bewaren. Ik ben lekker naar de zee en de zwemmers gaan kijken. Die branding blijft fascineren, hoe dat rolt en heen en weer gaat. Hoe het aan komt zetten en of het de mensen die echt vlak bij zijn gaan zitten, overspoelt...
Die twee rechts zijn Jelle en Matt.

Vandaag was een erg warme en vochtige dag. Ik wilde onderstaande tekening van het huis in Connecticut nog afmaken en ben dat vanmorgen in de tuin gaan doen. Deze tekening is voornamelijk in aquarel en bister gedaan en later bijgewerkt met fineliner en een witte pastelpotlood.

Fenwick Island Lighthouse

Van South Bethany naar Fenwick Island is ongeveer 30 minuten fietsen langs de drukke 4-baans Coastal Highway. Je fietst in feite op de vluchtstrook en het voelt niet echt lekker als de auto's langsscheuren.
Mijn doel was de vuurtoren die op de grens van Maryland en eigenlijk in Ocean City staat. Hij is al sinds 1978 niet meer in gebruik maar had vroeger een functie aan de baaizijde. Voor meer informatie kun je kijken bij Wikipedia
Het was 31 graden en vochtig dus ik zocht een plaatsje in de schaduw. Het werd uiteindelijk een plek op de middenberm van een (rustige) weg onder de boom. Dus fiets tegen de boom, krukje uitgeklapt en tekenen maar.De vuurtoren is maar 23 meter hoog en vanaf de plek waar ik zat had ik meer zicht op het huis.

Dus heb ik het huis getekend. Eerst met potlood en daarna met watervaste fineliner.
Het was een goede plek om te zitten. Mensen liepen op de stoep, auto's reden langs, zoals de plaatselijke veegauto; de chauffeur zwaaide elke keer naar me als hij langskwam (4 keer).
Aan de overkant was een timmerman bezig in zijn werkplaats en dat gaf een goede werksfeer.

Toen ik op het punt stond om kleur toe te voegen, stond Jelle ineens met de fiets voor mijn neus. Hij heeft foto's gemaakt, ik heb ingepakt en we zijn gaan koffiedrinken op Fenwick Island.
De tekening heb ik thuis bij de airco ingekleurd...

A Perfect Day at the Beach

Het is bijna 4th of July, de onafhankelijkheidsdag van de Verenigde Staten, waarop ze vieren dat ze de Engelsen eruit gegooid hebben. Voor de Amerikanen een vrije dag en daar worden vaak wat vrije dagen aan gekoppeld. Iedereen is dus hier (in hun 2e of 3e huis). Wij hebben ons zodanig voorbereid dat we afgelopen donderdag laat (de supermarkten zijn tot 11 uur open) al boodschappen hebben gedaan.
Vrijdagochtend ben ik om 5 uur opgestaan om de zonsopgang te zien. Helaas was die er niet; veel te veel wolken. Maar zaterdag was alles weggeregend. Geen wolkje te zien en en perfecte stranddag. Ik zat daar al om 1 uur en schetste de wereld om mij heen. Ik had me ingesmeerd, maar ben toch verbrand, want als ik eenmaal aan het tekenen ben, vergeet ik zoiets als een brandende zon.

De tekening lijkt heel veel op die ik vorig jaar heb gedaan: kleurige parasold, mensen in badkleding op stoeltjes en badhanddoeken...
Na de tekening ben ik naar huis gegaan, maar tegen 5 kwam Nancy me halen en de wijn en de glazen en de nootjes. Op het strand aangekomen zat iedereen bij elkaar met nog meer wijn en glazen en snacks. Tot 8 uur bleef het een geroezemoes van mensen die allemaal de zomer vierden.
En vanavond zien we elkaar allemaal weer op een pre 4th of July Party!

Terug in South Bethany

Gistermiddag gingen we weer op weg naar Delaware. Jelle moest voor zijn werk in New Jersey zijn en ging nog niet mee, maar Nancy, ik en de hond Misty gingen al vast. Nancy had eerst nog iets te doen in Greenwich, dus een bepaald moment zaten Misty en ik onder een grote boom in de schaduw en wat doe je dan als Urban Sketcketcher? Je tekent wat je ziet en dat was in dit geval een parkeerterrein. Ik was meteen al begonnen met mijn vulpen, die wateroplosbare inkt bevat en dat was maar goed ook, want ik moest blijven veranderen. De auto's kwamen en gingen. Veel bovengrondse kabels. De tekening is niet echt geweldig, maar het is een impressie...

Met al dat heen en weer gereis was ik nog niet in de gelegenheid om de tekening van het huis in Stamford te up-loaden. Maar hier is-ie dan. Ik ben graag op die plek. Er zijn allerlei vogels en herten.Een bepaald moment ging de hond erg te keer, ze maakte hetzelfde grote woefgeluid als wanneer ze een kat ziet: was het een grijze vos of toch een coyote? Gisterochtend zag ik hem weer en waarschijnlijk is het toch een coyote. Ze zitten in de buurt. Ik herinner me een nacht met het onheilspellende gehuil van deze dieren. Verder is de omgeving erg idyllisch. Moerasvogels zoals de zilverreiger en de roerdomp heb ik er ook gezien. En de bonte specht. Deze was een paar dagen geleden bezig de snavel te proberen op het huis. Ongedierte? Het zijn over het algemeen houten huizen, dus erg oppassen dat de specht geen gaten in het huis maakt.