Op weg naar Philadelphia

Op Schiphol ben je heel wat tijd kwijt voordat ze je over de grote plas willen vervoeren. Sommige dingen gaan volledig automatisch en het is nog maar zelden dat je een vriendelijke stewardess spreekt die je koffer weegt, er een banderol aan doet en je een echte instapkaart geeft. Dat was gister wel het geval, we konden bij American Airlines niet on-line inchecken. Het is dan zaak om die (onhandig grote) instapkaart recht te houden zonder kreukels en te zorgen dat de geperforeerde delen er niet af vallen.
Voordat je dan eindelijk helemaal goedgekeurd bent via Security met (fictieve) stempel op je kont), mag je je paspoort in een apparaat stoppen (pas op, niet verkeerd om), je voeten op 2 voetstappen op de grond zetten, in de richting van een plaatje kijken (wat doen ze daarmee? Maken ze een foto of zit iemand op afstand toch stiekem naar je te kijken?), er flitsen lichten om je heen, het poortje gaat open en kennelijk ben je dan eindelijk door de douane.
Dat was het moment om even te gaan zitten, naar de vliegtuigen te kijken en een tekening te beginnen. Halverwege afgebroken omdat we naar onze Gate moesten en dat was een verrekt eind lopen. Ik heb een foto gemaakt en de tekening later in het vliegtuig afgemaakt. Tijd zat, na 8 uur waren we in Philadelphia en toen was het nog 2,5 uur rijden om in South Bethany te komen.