Een middag in NYC

Dit wordt een beeldverhaal van foto's, want ik ben niet zo aan het tekenen toegekomen. De dag is wel begonnen met een begin van een tekening van het huis. In de middag zijn we naar NYC gegaan, want we hadden later in de middag een afspraak in de Freedomtower en daar voor wilde ik graag het nieuwe Whitney Museum zien.

Wat we niet wisten was dat het de dag van de Gay Pride was; zodra we bovengrond kwamen uit het metrostation om verder naar het Whitney te lopen, bleven we steken in een driehoek van de optocht. De enige weg eruit was om maar weer ondergronds te gaan en te kijken of we via een ander station bij het museum konden komen. Iemand van de Urban Sketchers heeft een prachtig getekend verslag gemaakt: http://www.urbansketchers.org/2016/06/pride-without-prejudice.html

Het Whitney staat precies bij het begin van de High Line. We hebben de tentoonstelling Portraits from the Witney's Collection gezien. Veel zelfportretten van kunstenaars, waarvan ik sommige ken (zoals Edward Hopper en Andy Warhol) en andere weer niet. De collectie van het Whitney bestaat geheel uit Amerikaanse kunstenaars. Ik had gehoopt nog wat Rothko's te zien, die ik vroeger daar zag, maar die werden nu niet geexposeerd.

De Metro naar het WTC was erg druk met mensen die van de Gay Pride Parade kwamen.

We ontmoetten ons gezelschap bij de ingang van het One World Observatory. Van daar gingen we in 60 seconden naar de top van de Freedomtower. In de lift was op 4 wanden een film zodat je kon ervaren hoe je omhoog ging. Alsof de lift glazen wanden had.



"Start by ascending to the top of the tallest building in the Western Hemisphere in less than sixty seconds, then look toward the horizon and feel the city’s invincible spirit."
"Positioned on top of the tallest building in the Western Hemisphere, on levels 100, 101 and 102 of the 1,776 foot (=541 meter) tall One World Trade Center building, One World Observatory™ provides unique, panoramic views of New York City, its most iconic sites, and surrounding waters."

Een geweldig uitzicht...

Benjamin van 6 maakte daar op mijn verzoek een tekening van en alles staat erop: de wolkenkrabbers, de Hudsonrivier en de schepen die daar voeren.

Kijk maar...


We hebben gedineerd in het One World Restaurant en tijdens het voorgerecht viel de jonge Urban Sketcher in slaap, jetlagged.

Signal Road, Winhall VT

Vrijdagmorgen (gister dus) heb ik eerst een wandeling in de buurt van het huis gemaakt, daarna een tekening. Toen ik begon was Nancy met de auto weg, maar tegn lunchtijd kwam zij thuis en zette de auto midden in mijn tekening. Ik had toen net alles in potlood geschetst (om de verhoudingen op papier te krijgen) en het was dus geen bezwaar om de auto er ook bij te zetten. In de middag zijn we een wandeling om een meer in Peru (!) gaan maken.

metpotlood opgezet, daarna fineliner, aquarelverf en witte gel pen, 15 x 20 cm

Op zaterdag 25 juni (toen ik deze post plaatste) zijn we na een wandeling op de Appalachen Trail terug gereden naar Connecticut. Ik zal later over deze trail vertellen.

Round Lake Rd

Vandaag een tekening van het huis in Stamford CT gemaakt. Het is erg groen en toen ik een foto maakte met de tekening tegen de achtergrond, bleek dat het hetzelfde groen was.
In de middag zijn we naar de Green Mountain National Forrest in Vermont gereden. Er zullen nog groene tekeningen volgen.

Standplaats Stamford CT

Dinsdag (21 juni) ben ik in het aanpalende bos gaan zitten en heb een poging gedaan, het licht door de blaadjes te vangen... Woensdag af gemaakt. Bister, aquarel, witte gel pen en droge pastel, 21 x 30 cm Het ziet er naar uit dat ik niet elke dag een tekening kan maken. Donderdag gaan we naar Vermont (Green Mountain National Forest) en daar zal ik meer bomen kunnen tekenen.

potlood op 'letter' formaat

Maandag 20 juni zijn we van South Bethany naar Stamford gereden. De ochtend begon wat raar: ik had net mijn koffer gepakt, toen Jelle ons allemaal het huis uit wilde hebben: de brandweer stond met alarmlampen aan rondom ons huis. Er bleek een gigantisch gaslek in de straat te zijn, 2 huizen verderop. Snel met hond en al in de auto gestapt en voor ontbijt naar Mc Cabe's gereden, want daar is het terras ommuurd en je mag er met hond zitten. Jelle deed zijncoference call, Nancy bestelde on-line nieuwe deurmatten en had voor mij een potlood en een papiertje voor mij geregeld zodat ik een schetsje kon maken. Ik had gister geen zin om het verder uit te werken.
Toen we om 12 uur nog geen harde knal hadden gehoord, zijn we weer terug gereden. We konden de straat niet in, maar via de achterburen konden we onze bagage naar de auto brengen en op weg gaan naar Connecticut. Men was inmiddels een diep gat aan het graven om het gaslek aan te pakken.

Coastal Highway

De weg van mijn verblijf naar de oceaan en het strand wordt gekruist door de Coastal Highway (Highway 1), die een heel eind langs de kust loopt en verschillende eilanden die de baai van de oceaan scheiden, aan elkaar verbindt. Het is een soort Etangkust, zoals je die ook in de buurt van Perpignan in Frankrijk ziet. De baai aan de binnenkant is brak en je ziet de getijden. Bij laag water zijn er diverse (waad)vogels die daar fourageren.
Deze Coastal Highway is vooral in het strandseizoen (zoals nu) een drukke 4baansweg. Om met je stoeltje, koelbox en parasol aan de andere kant te komen, waar het strand is, heb je deze stoplichten wel nodig.

Huizen in South Bethany

De huizen in South Bethany en uberhaupt die langs de kust, staan op palen. Erg handig als de zee weer over de duinen slaat.
Vanmiddag, tijdens mijn wandeling met de hond, kwam ik een straat verderop een plek tegen waar een nieuw huis gebouwd wordt. Het eerste wat neergezet wordt zijn de palen.

Breakfast at Jimmy's

Volgens Jelle Real Honky Tonk. Het bord binnen zegt: I Got an Ichn For Jimmy's Kitchen

Op weg naar Philadelphia

Op Schiphol ben je heel wat tijd kwijt voordat ze je over de grote plas willen vervoeren. Sommige dingen gaan volledig automatisch en het is nog maar zelden dat je een vriendelijke stewardess spreekt die je koffer weegt, er een banderol aan doet en je een echte instapkaart geeft. Dat was gister wel het geval, we konden bij American Airlines niet on-line inchecken. Het is dan zaak om die (onhandig grote) instapkaart recht te houden zonder kreukels en te zorgen dat de geperforeerde delen er niet af vallen.
Voordat je dan eindelijk helemaal goedgekeurd bent via Security met (fictieve) stempel op je kont), mag je je paspoort in een apparaat stoppen (pas op, niet verkeerd om), je voeten op 2 voetstappen op de grond zetten, in de richting van een plaatje kijken (wat doen ze daarmee? Maken ze een foto of zit iemand op afstand toch stiekem naar je te kijken?), er flitsen lichten om je heen, het poortje gaat open en kennelijk ben je dan eindelijk door de douane.
Dat was het moment om even te gaan zitten, naar de vliegtuigen te kijken en een tekening te beginnen. Halverwege afgebroken omdat we naar onze Gate moesten en dat was een verrekt eind lopen. Ik heb een foto gemaakt en de tekening later in het vliegtuig afgemaakt. Tijd zat, na 8 uur waren we in Philadelphia en toen was het nog 2,5 uur rijden om in South Bethany te komen.

Eerste sketchcrawl (in Den Haag)

Gister heb ik voor het eerst een zogenaamde 'sketchcrawl' meegemaakt, georganiseerd door de Urban Sketchers Netherlands. Inmiddels ben ik ook lid van die groep op Facebook geworden, zodat ik op de hoogte blijf van hun activiteiten.
Het was wat druilerig weer, maar toen ik aan kwam bij het Mauritshuis was het droog en ontmoette ik mijn 'fellow sketchers'. Met z'n 12en hebben we ons toen verspreid in de buurt van het Binnenhof en de Hofvijver.
Ik zat op een bank op de hoek van de Lange Vijverberg en het Buitenhof, een plaats waar vele toeristen (vooral uit China) een foto moesten komen maken. Ik had kennelijk de mooiste plek gekozen.
Tegen de tijd dat ik klaar was kwam er een enorme groep tamelijk jonge mensen in mijn zicht staan om als opdracht (ze hadden de papieren bij zich met die opdracht) te wijzen naar de regeringsgebouwen aan de overkant en daar een foto van te maken (en later natuurlijk te 'posten" op FB).

Opgezet met potlood, daarna watervaste micron fineliner, bister, aquarelverf en witte gel-pen

Om 4 uur hebben we ons weer verzameld bij het Mauritshuis en we zijn daarna wat gaan drinken op het Plein, dat langs de rand helemaal uit terrassen bestaat. We hebben de schetsboeken aan elkaar doorgegeven, contacten gelegd en afspraken gemaakt voor de volgende 'sketchcrawl'. Ik zal er niet bij zijn. Ik ben dan eerst in Amerika en de keer daarna heb ik mijn grootste 'sketchcrawl' in Manchester bij het Annual Urban Sketchers Symposium.