Het verhaal achter de tekening
Nu we in de Heilige Week zijn, heb ik mijn
tekening van de Matthäus Passie tevoorschijn gehaald. Gemaakt terwijl ik naar de Matthäus Passie luisterde.
De eerste keer dat ik naar een uitvoering
ging, was dat in de Martinikerk te Sneek, mijn geboorteplaats. Het Frysk Orkest
speelde; de solisten ben ik vergeten, maar het waren in Friesland beroemdheden,
iets wat ook gold voor de organist.
Ik was net 17 en zat in het eerste jaar van
de kunstacademie. Ik had altijd een schetsboekje bij me, tekende in de trein,
in de kroeg, op straat, eigenlijk alles wat ik tegenkwam.
Bij Jeugd en Muziek, de club waar ik al
vaaf mijn 12e lid van was, hadden ze gezegd dat ik de Matthäus nu
toch echt eens moest proberen. Als het te lang was, kon ik altijd in de pauze
weggaan.
Ik had een plekje gevonden in een hoek op
het balkon. Ik had rugdekking en kon weg op elk moment als ik dat wilde. Ik had
een boekje met de tekst van de Matthäus Passion bij me én mijn schetsboekje met
een bruin en zwart krijtje. De hele uitvoering heb ik uitgezeten en ik heb aan één
stuk door getekend. Met hulp van de tekst en de ontroerende muziek kwam het
passieverhaal als een bom binnen. De bijbel kende ik niet (ben zonder religie
opgegroeid), maar dit was een beginnetje. Het was Bach gelukt om mij de betekenis
van het passieverhaalvoor de mensheid te laten voelen.
De schetsen heb ik later op de academie
uitgewerkt op groter formaat. Ze werden meteen geannexeerd en
zijn in het academie-archief terecht gekomen.
Later ben ik nog vele malen en op vele
plaatsen naar de Matthäus geweest, maar die eerste keer heeft wel de meeste
indruk gemaakt.
Tegenwoordig luister ik in de
passietij naar de CD en ik raak elke keer weer ontroerd door de eenheid van tekst en muziek;
het lijden...
Twee jaar geleden ging ik wat zitten tekenen, terwijl
ik weer naar de Matthäus luisterde. Dat is deze tekening geworden: Oh Golgatha,
de prachtige aria...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten