Zompige donkere klei

Olieverf op doek, 100 x 80 cm.

De hoge winterdijk bij Noordpolderzijl, striemende wind, ontelbare ganzen die grazen op het uitgestrekte, buitendijkse land.
Het geluid van de druk pratende vogels mengt zich met het geronk van een garnalenkotter in de mistige verte. Het droogvallende wad geeft de typische geur af van zee, drek en zompige, donkere klei.

Het woord drek heeft hier de betekenis van: blubber, bezinksel, modder, slijk. Blauwig van kleur en als je erin stapt, kost het moeite om  je laars of schoen aan je voet te houden.