zondag 30 september 2012

Storm King Art Center

Marik di Suvero, Mother Peace (1969)
Vandaag zijn we naar het Storm King Art Center geweest. Een prachtige rit, die herhaaldelijk langs de oevers van de Hudson gaat. Soms ben je op rivierniveau en dan weer heb je een prachtig zicht van bovenafvan bovenaf.
Nam June Paik, Waiting for UFO ((1992)
Dit beeldenpark is in 1960 opgericht en bestond in de eerste instantie uit een museum met een tuin waar wat beelden stonden. In 1972 begon met met de uitbreiding om plaats te maken voor enorne beelden (6 mete of hoger), vaak in opdracht gemaakt voor specifieke plekken in het park. Ondertussen is het park 500 acres groot en bestaat uit velden heuvels, bossen en weilanden.Kortom, een fikse wandeling als je niet gebruik wilt maken van de bus die constant rondjes rijdt.
Er is werk van o. a. Calder, Sol LeWitt, Henry Moore, mijn favoriet Isama Noguchi, Abakanovicz, Oldenburg, Serra, Snelson en nog een boel namen die ik niet ken.
Ik vond het hier een stuk mooier dan b.v. The New York Botanical Gardens, omdat het werk hier echt onderdeel van het landschap is.
Laatste sessie schilderij
Het park ligt niet zo ver van Beacon, waar je het Dia Art Center hebt. Dat was ook al zo'n goede ervaring: een voormalige koekblikfabriek, waar ze een prachtig museum in gevestigd hebben. Kijk maar op de link.

Gister ben ik verder gegaan met het schilderij, maar de setting was weer volledig veranderd, omdat het de nacht ervoor vreselijk had geregend. Het smalle stroompje was in een heuse beek veranderd. De vijver loopt weer aardig vol en heeft ondertussen bezoek gekregen van 16 eenden, 1 waterhoentje en 1 kleine Canadese gans.
In die nacht hoorden we ook het gehuil van coyotes. Die komen zich te goed doen aan de vele herten die hier in het bos wonen. Een naargeestig geluid en een angstig idee voor Jelle die de hond in het bos uitlaat. De coyotes zullen geen mensen aanvallen, maar pakken wel een hond. De natuur is hier soms erg dichtbij...

vrijdag 28 september 2012

Schilderen bij Round Lake Rd

Vandaag een nieuw schilderij opgezet van dezelfde plek als het eerste. Er valt niet zoveel over te melden. De donkere partijen moeten nog aangezet worden. Het is een vrij complex geheel van dode takken, water en bosbeplanting.
Het weer blijft mooi ('s nachts regen), de eekhoorns blijven foerageren en er zijn nu nog 7 eenden in de vijver (mischien is er 1 gepakt door een havik, die hier ook woont).
Ik heb gister het eerste schilderij afgemaakt.

woensdag 26 september 2012

Monet in de New York Botanical Gardens

Een bloemenshow, dat was het. Veel dahlia's, zonnebloemen, hortensia's en andere zomerplanten. Men had in 1 van de pavillioens de tuin van Monet in Giverny nagemaakt, inclusief de Japanse brug (zie mij daar eens staan...). In de bibliotheek verderop hingen ook nog 2 originele schilderijen en de rest foto's van de tuin, zoals hij er nu uitziet. Misschien toch beter om naar Giverny af te reizen? Of toch maar gewoon de schilderijen gaan bekijken in het MoMa en het Metropolitan Museum (nu ik hier toch ben).
We waren al vroeg terug en ik ben verder gegaan met het schilderij van eergister, totdat het licht verdween. Het is op dit punt een enorme chaos van omgevallen bomen en takken, keien, bosplanten en daar tussendoor stroomt het water naar de vijver en vangt het licht. Er zijn al heel wat blaadjes gevallen en het bladerdak is dus een stuk dunner geworden, wat een prachtige lichtval geeft in het bos.
Morgen zet ik een nieuw doek op en werk tussendoor verder aan deze hiernaast.

maandag 24 september 2012

Nog geen Indian Summer

eerste opzet
aquarelschets
Vorig jaar (begin november) was ik te laat voor de Indian Summer en het ziet er naar uit dat ik nu te vroeg ben. Alles is nog groen. Wat er aan gekleurde blaadjes was, is er vorige week tijdens een flinke storm afgewaaid. Deze aankondiging van de herst was meteen zo heftig, dat de bewoners van deze buurt (Noord Stamford CT) bijna niet thuis konden komen, vanwege de bomen die over de weg lagen.
Dat het herfst is, merk ik aan de talloze eekhoorns en chipmonks (Knabbel & Babbel) die om me heen scharrelen om hun wintervoorraad binnen te halen. Ze zijn een stuk minder schuw en trekken zich niet veel van mijn aanwezigheid aan; in hun haast weer een eikel te verplaatsen, lopen ze bijna over mijn schoenen heen.
De vijver die vorige keren mijn onderwerp was, is praktisch leeg en het gedeelte waar nog water staat is bedekt met kroos. Daar valt dus niet veel weerspiegeling in te zien. Daarom ben ik een stukje verderop, meer in het bos gaan staan, waar een smal stroompje in de vijver uitkomt. Het licht valt prachtig door de bomen heen; er zijn grote contrasten. Voila, mijn onderwerp voor de komende week.