Ik ga ook vaak in mijn eentje tekenen. Op 8 februari zong vriend Peter mee met een Purcell Scratch. dat wil zeggen: de hele dag oefenenen en 's middags een uitvoering geven. In dit geval was dat in de K F Hein Foyer van Tivoli/Vredenburg. Het was zo druk dat ik stond te tekenen. Dat gaat heel goed met mijn Outdoor Easel Art Bag. Eerst met Copic markers in grijs, daarna nog wat accenten met zwarte inkt en thuis inkleuren.
De volgende dag had Anne Roos Oosterbaan geregeld dat we bij Grand Café Brinkman in Haarlem konden tekenen. We zaten eerst met 15 schetsers vanaf het (verwarmde) terras de overkant vast te leggen. Na verloop van tijd was de terrasverwarming ook niet meer voldoende en we druppelden langzaam naar binnen
voor de warme soep en koffie. Je kunt in dat café boven zitten en hebt dan een mooi gezicht op de krieoelende massa beneden. Café Brinkman is zo populair bij de winkelende Haarlemmers, dat we na nog een snelle tekening opgestapt zijn (te veel mensen die te veel lawaai produceren) en aan de overkant bij de Hallen nog wat kunst bekeken hebben.
Er gebeurt veel in mijn eigen statsie. Ik ga graag naar Tivoli/Vredenburg en heb altijd mijn schetsboekje en spullen bij me. Op vrijdag zijn er altijd (gratis) lunchconcerten waar studenten van de HKU podiumervaring op kunnen doen. In dit geval was het de Big Band van de HKU met als soliste Tineke Postma op de sopraan sax. Leuke muziek.
Er kwam daarna een hele koude periode. Het vroor hard en er viel wat sneeuw. Vanachter mijn raam heb ik mijn tuintje toen weer getekend. Op de foto is de sneeuw niet meer te zien, want dat was snel verdwenen. Maar op een tekening kun je alles naar je hand zetten en dat heb ik dus ook gedaan. In de eerste instantie met ecoline opgezet, daarna met mijn nieuwe Sailor Fude pen met bruine (watervaste) inkt de planten en (verdroogde) bloemen in wintervacht en afgejmaakt met droge pastel. Je kunt dan mooi de kleuren, die onder de sneeuw doorschijnen, weergeven.
Op 7 maart brak eindelijk de dag aan dat we weer naar buiten konden, zonder aan je krukje vast te vriezen. Ik ging met Tineke Brouwer naar Amelisweerd en we hebben bij boerderij De Zonnewijzer zitten tekenen. De boer was bezig de plastic hokjes waar de kalveren in vetgemest worden, schoon te spuiten. Er kwamen wat nieuwschierige geitjes bij ons kijken en voor de rest is het een wat troosteloos geheel met zielig plastic kinderspeelgoed op het erf. En ik maar denken dat ze bij Amelisweerd alles biologisch en verantwoord doen. Weer een illusie armer... Ik ga ook geen kalfsvlees meer eten.