Terug in Nederland was de eerste sketchcrawl weer in Den Bosch. We maakten een tochtje op de Dieze, aten een Bossche Bol en maakten een tekening.
De Molenstraat, links achter het hekje loopt de Dieze onder de huizen door. Tegenover me zit nog een schetser.
Het is altijd leuk om naar Haarlem te gaan. Anne Roos Oosterbaan had een sketchcrawl georganiseerd in de Bavokerk tijdens de jaarlijkse boekenbeurs.
Ook in Utrecht kleurden de blaadjes van de bomen prachtig. Een mooie dag in november langs de Wittevrouwensingel. Dit is bij de Abstederbrug, bij de ingang naar de Nieuwegracht.
Diezelfde dag ging ik naar een concert van Youssou N'Dour bij Tivoli/Vredenburg. Voordat het concert begon, was er nog even tijd om te tekenen. Ik zat recht tegenover een enorme geluidsbox en dat heb ik geweten! Later bleek dat Peer Wolkers (schetsvriend uit Brabant) recht tegenover mij zat.
Een paar dagen later was ik weer bij Tivoli. Deze keer in het café Het Gegeven Paard. Ik had geen zicht op de muzikanten, maar ik heb dit getekend terwijl ik luisterde naar een jazzconcert van het Rabo Open Podium.
Door Yn en Út in Poppenwier, waar ik mijn tekeningen van Poppenwier heb geexposeerd en familiebezoek rond Sinterklaas kwam het tekenen er niet van. De winter sloeg toe in Nederland. Toen het weer ging dooien heb ik de laatste sneeuw in mijn tuintje weergegeven. Lekker dicht bij huis. Ik begon met ecoline en ben later met pen en droge pastel in de weer gegaan. De laatste hortensia's en gevallen blaadjes...
Op 16 december was de Nationale Sketchcrawl in Maastricht. Met 70 man hebben we de stad onveilig gemaakt. Ik ben met Clemens Maassen naar de Dominicaner Boekhandel gegaan. Deze grote boekhandel is gesitueerd in, jawel, een Dominicaner kerk uit de 13e eeuw. We zijn op de bovenste verdieping gaan zitten, omdat het beneden toch wel erg druk was. Daar werd ik ondervraagd en gefotografeerd door Chinese toeristen. Ik heb ze mijn kaartje gegeven en zij hebben mijn foto op Facebook gezet.
Daarna wilden we toch nog een tekening buiten maken. Clemens loodste me naar het Jodenstraatje, net buiten de drukte van het winkelende publiek. In een bepaalde hoek kon je net het hoge huis zien, waar de VVV is gevestigd. helaas kon het torentje er net niet op. Dit straatje is al veel door schetsers uit Maastricht gedaan. René Fijten maakte de opmerking: staat die fiets er nog steeds? Ja, die fiets staat er nog.
We werden al snel verdreven door de regen en zijn terug gegaan naar het ontmoetingspunt Talentino. Daar heb ik deze tekening afgemaakt en ingekleurd. Daarna was het Show and Tell en de groepsfoto. Geweldige tekeningen zijn er gemaakt. Er was b.v. een groep die met Mathy Engelen vanaf een hoog punt een overzicht van de stad hebben geschetst. Daarna het diner en een treinreis met hindernissen.
Voor een verslag van de schetsdag kun je kijken op: www.urbansketchers.nl
maandag 18 december 2017
vrijdag 3 november 2017
Green Mountain National Forest
De eerste twee weken van oktober ben ik naar Amerika geweest, met als hoofddoel het aanschouwen van de gekleurde blaadjes in Vermont. Als tweede doel had ik me voorgenomen om als een rechtgeaarde urban sketcher de trip weer te geven in mijn schetsboeken.
Het was een vroege vlucht, ik was vroeg op Schiphol en kon dus ook nog de obligatoire schets bij de gate maken. Het leuke bij Schiphol is dat je lekker naar buiten kunt kijken naar de fouragering en al die ijverige mannetjes en auto's...
Grijs weer en een oranje zonsopgang. Jelle kwam me ophalen in Newark Liberty International Airport. Prachtig weer; ik was om half 4 in Stamford North. Een mooie tijd om in de cabrio boodschappen te gaan doen in Scots Corner, een klein plaatsje net over de grens in NY state.
De volgende dag heb ik de tekening van Schiphol bijgewerkt en ben op de hoek van de oprijlaan naar het huis gaan zitten. Grote contrasten en felle kleuren. Ik kon mijn brushpennen met ecoline gebruiken.
In de middag zijn we naar Vermont gereden. Prachtig weer. Naarmate we dichter bij ons doel kwamen (de Green Mountain National Forest met uitzicht op de Appalachen), werden de kleuren van de bladeren intenser. In de verte lag een heuvel die helemaal rood was.
's Avonds een hamburger gegeten bij Bob's Diner, een chroom geval met booths en jukebox. Ik heb meteen besloten om daar later een tekening van te maken.
Jelle's huis ligt boven op een heuvel (Signal Hill).
De eerste dag ben ik de heuvel afgelopen en beneden aan de straat gaan zitten om mijn eerste tekening te maken.
Jelle kwam me een bepaald moment zoeken en maakte de bovenste foto van mij, eenzaam aan de weg, verkeersborden tekenend.
Ik word ook wel geintrigeerd door al die electriciteitsleidingen langs de weg. Aan die palen zitten dan ook weer geheimzinnige kastjes, de ene leiding is dikker dan de andere en de onderste is de Internetleiding. Als er dus door een storm of zo een boom op valt, is het allemaal weg...
Daarna heb ik een paar dagen niet getekend. Het regende wat en we gingen ons voorbereiden op Columbus Weekend, het hoogtepunt van de "Foliage". De gekleurde blaadjes zijn tijdens dat weekend op zijn mooist. Er komen dan vele mensen voor dat verschijnsel naar Vermont. Op maandag wordt gevierd dat Columbus Amerika heeft ontdekt en dat is een nationale, dus vrije, feestdag.
Het rood is van de maple en komt vanwege de suiker in het blad. Een nationaal product is dan ook de Maple Sirop. Je kunt dat op elke boerenmarkt kopen.
Files, een drukte van belang, vooral in Manchester Centre, iedereen shoppen, dus wij ook.
Bij deze tekening zaten Jelle en ik te wachten op Nancy, tot ze klaar was met passen. De winkels in deze straat zien er uit als gewone woonhuizen, maar ze verkopen de chique merken, soms tegen outlet porijzen.
Winkelen maakt hongerig, dus we streken neer op het terras van de plaatselijke Thai voor een heerlijke lunch. Aan de overkant de typische houten huizen met nepgevels (en stroomdraden).
Op maandag 9 oktober was het Columbus Day en we gingen brunchen bij Bob's Diner. Het was zo druk dat we een poosje moesten wachten en voor mij was het dus tijd om de diner vast te leggen.
We zijn 2 dagen teruggegaan naar Connecticut. Jelle had ramen besteld die bezorgd zouden worden en die we naar Vermont zouden brengen. Tekeningen afgemaakt en gewandeld met de hond. Het weer bleef prachtig. Op woensdag gingen we met het grootste raam op het dak terug naar Vermont. Onderweg zagen we dat de kleuren nu toch echt iets afgezwakt waren. Ik moest snel zijn om dat vast te leggen!
Ik kon me uitleven met al mijn ecolinebrushes, maar de eerste tekening van het bos beschouw ik toch als mislukt: te veel kleuren, te veel takken en blaadjes.
De tweede poging vanaf het terras aan de achterkant ging beter. De blaadjes waren al aardig uitgedund, maar de kleuren waren nog zichtbaar.
In het weekend heb ik geholpen met snoeien om het huis, ramen inzetten en schilderen.
Op maandag nog een laatste tekening naast het huis. Door de bomen kun je in de verte de heuvels van de Appelachen zien liggen. Ook daar zijn de kleuren al wat vervaagd. Het intense rood en geel is weg. De heuvels zijn nu goud. Nog wat regen en een nachtvorstje en het is gebeurd. Daarna is het wachten op de sneeuw en het skiseizoen kan weer beginnen.
Bij Newark Liberty International Airport hebben ze bij de gate de ramen hoog gezet. Alleen als je staat kun je de vliegtuigen zien. Daarom heb ik me geconcentreerd op de wachtende reizigers.
Het was een vroege vlucht, ik was vroeg op Schiphol en kon dus ook nog de obligatoire schets bij de gate maken. Het leuke bij Schiphol is dat je lekker naar buiten kunt kijken naar de fouragering en al die ijverige mannetjes en auto's...
Grijs weer en een oranje zonsopgang. Jelle kwam me ophalen in Newark Liberty International Airport. Prachtig weer; ik was om half 4 in Stamford North. Een mooie tijd om in de cabrio boodschappen te gaan doen in Scots Corner, een klein plaatsje net over de grens in NY state.
De volgende dag heb ik de tekening van Schiphol bijgewerkt en ben op de hoek van de oprijlaan naar het huis gaan zitten. Grote contrasten en felle kleuren. Ik kon mijn brushpennen met ecoline gebruiken.
In de middag zijn we naar Vermont gereden. Prachtig weer. Naarmate we dichter bij ons doel kwamen (de Green Mountain National Forest met uitzicht op de Appalachen), werden de kleuren van de bladeren intenser. In de verte lag een heuvel die helemaal rood was.
's Avonds een hamburger gegeten bij Bob's Diner, een chroom geval met booths en jukebox. Ik heb meteen besloten om daar later een tekening van te maken.
Jelle's huis ligt boven op een heuvel (Signal Hill).
De eerste dag ben ik de heuvel afgelopen en beneden aan de straat gaan zitten om mijn eerste tekening te maken.
Jelle kwam me een bepaald moment zoeken en maakte de bovenste foto van mij, eenzaam aan de weg, verkeersborden tekenend.
Ik word ook wel geintrigeerd door al die electriciteitsleidingen langs de weg. Aan die palen zitten dan ook weer geheimzinnige kastjes, de ene leiding is dikker dan de andere en de onderste is de Internetleiding. Als er dus door een storm of zo een boom op valt, is het allemaal weg...
Daarna heb ik een paar dagen niet getekend. Het regende wat en we gingen ons voorbereiden op Columbus Weekend, het hoogtepunt van de "Foliage". De gekleurde blaadjes zijn tijdens dat weekend op zijn mooist. Er komen dan vele mensen voor dat verschijnsel naar Vermont. Op maandag wordt gevierd dat Columbus Amerika heeft ontdekt en dat is een nationale, dus vrije, feestdag.
Het rood is van de maple en komt vanwege de suiker in het blad. Een nationaal product is dan ook de Maple Sirop. Je kunt dat op elke boerenmarkt kopen.
Files, een drukte van belang, vooral in Manchester Centre, iedereen shoppen, dus wij ook.
Bij deze tekening zaten Jelle en ik te wachten op Nancy, tot ze klaar was met passen. De winkels in deze straat zien er uit als gewone woonhuizen, maar ze verkopen de chique merken, soms tegen outlet porijzen.
Winkelen maakt hongerig, dus we streken neer op het terras van de plaatselijke Thai voor een heerlijke lunch. Aan de overkant de typische houten huizen met nepgevels (en stroomdraden).
Op maandag 9 oktober was het Columbus Day en we gingen brunchen bij Bob's Diner. Het was zo druk dat we een poosje moesten wachten en voor mij was het dus tijd om de diner vast te leggen.
We zijn 2 dagen teruggegaan naar Connecticut. Jelle had ramen besteld die bezorgd zouden worden en die we naar Vermont zouden brengen. Tekeningen afgemaakt en gewandeld met de hond. Het weer bleef prachtig. Op woensdag gingen we met het grootste raam op het dak terug naar Vermont. Onderweg zagen we dat de kleuren nu toch echt iets afgezwakt waren. Ik moest snel zijn om dat vast te leggen!
Ik kon me uitleven met al mijn ecolinebrushes, maar de eerste tekening van het bos beschouw ik toch als mislukt: te veel kleuren, te veel takken en blaadjes.
De tweede poging vanaf het terras aan de achterkant ging beter. De blaadjes waren al aardig uitgedund, maar de kleuren waren nog zichtbaar.
In het weekend heb ik geholpen met snoeien om het huis, ramen inzetten en schilderen.
Op maandag nog een laatste tekening naast het huis. Door de bomen kun je in de verte de heuvels van de Appelachen zien liggen. Ook daar zijn de kleuren al wat vervaagd. Het intense rood en geel is weg. De heuvels zijn nu goud. Nog wat regen en een nachtvorstje en het is gebeurd. Daarna is het wachten op de sneeuw en het skiseizoen kan weer beginnen.
Bij Newark Liberty International Airport hebben ze bij de gate de ramen hoog gezet. Alleen als je staat kun je de vliegtuigen zien. Daarom heb ik me geconcentreerd op de wachtende reizigers.
maandag 2 oktober 2017
Utrecht, Den Bosch en andere zaken
Rotsoord op 3 september, een mooie dag samen met Tineke Brouwer.
Gaudeamus Festival in Tivoli op 9 september, ook samen met Tineke Brouwer, muziek van Heiner Goebels, uitgevoerd door Insomnio.
Van Dryver, meer de jazzy kant van het Festival.
Op 10 september was er een sketchcrawl met de Utrecht Urban Sketchers op de Neude. Ik heb de apotheek getekend, maar het werd weer te groot en daarom kon de onderkant er niet op.
Op 14 september ging ik even de stad in naar Swaak en kwam toen in een dikke regenbui terecht. Ik besloot om in het Springhavercafe te lunchen. Toen ik daar zat, kwam de zon weer door en gaf de art deco-ramen een felle gloed.
Op 16 september was er een Nationale Sketchcrawl in Den Bosch, dat wil zeggen dat de 70 deelnemers uit het hele land, Belgie en Duitsland kwamen met z'n allen tekenen. Het weer was wisselend, maar uiteindelijk droog.
Het was feest in Den Bosch. In de havens lagen allerlei vintage boten. Dit is een kleurige van Rijks Waterstaat.
Ik kon er natuurlijk niet onderuit om de Sint Janscathedraal te tekenen. Het was al laat in de middag en na een half uurtje op de Parade hield ik het voor gezien.
Ook daarna kwamen er nog een paar mooie dagen om te schetsen, zoals deze op 24 september. Ik zat aan de overkant aan de Wittevrouwensingel. Dit is het gezicht op de Herenbrug.
En de laatste van afgelopen vrijdag 29 september, toen ik met Rob Meijer naar Oud Amelisweerd ging. We hebben eerst koffie gedronken bij de Veldkeuken met taart versierd met bloemen, daarna getekend en we hebben ook nog de tentoonstelling van Chinese prentkunst en het werk van Armando in het MOA gezien.
De volgende tekeningen zullen uit Vermont komen ;-)
woensdag 20 september 2017
Zeilen met de Senta (2017)
Elk jaar ga ik wel een keertje met de Lemster aak van Jan Christiaansen mee op een door Laurens Boersma georganiseerde zeil/schilder tocht.
In 2010 ging ik dan nog Plein Air schilderen, maar de laatste 2 jaar (sinds ik de Urban Sketchers heb ontdekt), maak ik tekeningen. Dat gaat sneller.
Eind augustus scheepten we op donderdagavond in en voeren nog dezelfde avond naar Oostmahorn, een dorpje aan het Lauwersmeer, waar vroeger de boot naar Schiermonnikoog vertrok. We kwamen in het donker aan. De volgende ochtend lag het dorpje onder een stralende blauwe lucht klaar om getekend te worden
Ik ben voorzichtig met grijze markers begonnen en heb de tekening daarna af gemaakt met mijn Lamy Safari vulpen met watervaste inkt en heb de boel ingekleurd met ecoline en droge pastel.
Na ontbijt en tekening voeren we door naar Lauwersoog. Daar gingen we door de sluis. Rustig wachten tot iedereen er in ligt, wachten tot het water gezakt of gestegen is en dus mooi de tijd om een tekening te maken.
Aan de Waddenkant nog even water bijvullen, een boodschapje en kijk: al weer een tekening!
Er stond niet echt veel wind, maar Jan laat de zeilen hijsen bij elk zuchtje wind, dus we zijn onder zeil Richting Ameland gegaan. De nacht op het wad doorgebracht en 's ochtends doorgevaren naar Ameland.
Het was wat bewolkt, zo nu en dan viel er een spat regen, maar we zijn met zijn allen en schildersmateriaal aan land gegaan om te schilderen en te tekenen. Vorig jaar waren ze ook al bezig met havenwerkzaamheden en dat was dus nog steeds zo. Ik vind het altijd mooi om dit soort groot materieel te tekenen. Deze stond in ruststand: het was zaterdag.
De boulevard was klaar. De tekening is wat mislukt en stijf. Opgezet met markers. Tijdens het tekenen kwam er nog een catamaran de haven binnen, maar die is later in de tekening enigszins gesneuveld omdat ik er zo nodig meer mensen in moest tekenen. Er zou net weer een boot vertrekken, dus er kwamen genoeg mensen langs, maar het blijft een mislukte tekening, die nu alleen dient voor het volledige verslag van de reis.
We hadden 's avonds een grote groep kayaks aan zien komen met mesne die kennelijk aan het "eiland hoppen" waren. Hun kampeerspullen in een tonnetje om de boel droog te houden. Ik stond verbaasd wat er allemaal uit die kayaks kwam. Het hele kampeerterrein bij het havengebouw stond vol met hun tenten en kookmateriaal. En dan nog de kleren, slaapzakken, toiletterieen... Hoe krijgen ze het allemaal in zo'n kano!
Ik was vroeg opgestaan; het was weer een stralende dag. Op dat moment waren er net een paar mensen bezig om de kayaks weer te water te laten. Mooi onderwerp om te tekenen, dus mijn krukje neergezet voor een tekeneing. Zij spraken mij aan en ik zei dat ik ze de dag ervoor met de grote groep had zien binnenkomen. Helemaal verkeerd! Dit kleine groepje (2 kayaks, 4 mensen) waren via de Noordzee (buitenom) gekomen! Mijn bewondering werd nog groter. Zij wilden graag een scan van de tekening, ik heb mijn kaartje gegeven zodat ze mij konden benaderen, maar nog niets gehoord. Het kaartje zal wel nat geworden zijn ;-)
Er stond heel weinig wind. Jan en Laurens stelden voor om droog te gaan vallen en zeehonden te spotten. Eventueel te gaan zwemmen. Het water was spiegelglad en je ziet aan de schaduw in het water dat de zeilen neer waren.
Op de tekening staat dat we in het Smerig Gat waren, vlak bij ton SG9.
We hebben de nacht weer op het wad doorgebracht. Wat een rust...
Eén van de deelnemers en onze maat moesten eigenlijk weg (we hadden de maandag erbij gepakt vanwege het Gronings Ontzet dat voor sommigen een vrije dag in Groningen betekent, maar voor anderen, zoals de maat Thijs niet). Weer geen wind, dus op de motor naar Lauwersoog. Onderweg werden we door de veerboot van Schiermonnikoog ingehaald. Jan Christiaansen zat aan het roer, dus snel een tekening en een foto van de veerboot om later af te maken.
In Lauwersoog werd Thijs afgehaald en we hadden nog wat tijd om in de haven te tekenen/schilderen. Het nieuwe dok was volop in gebruik. Vorig jaar heb ik met biester en rietpen het (roestige) oude dok getekend. Daarom was ik in de eerste instantie ook bij dit nieuwe dok met rietpen en biester begonnen. Als snel zag ik dat ik toch beter met vulpen en markers verder kon gaan. Jan kwam nog langs met haringen... Een heerlijke laatste dag.
Het verslag en de tekeningen van vorig jaar (2016) kun je hier zien.
In 2010 ging ik dan nog Plein Air schilderen, maar de laatste 2 jaar (sinds ik de Urban Sketchers heb ontdekt), maak ik tekeningen. Dat gaat sneller.
Eind augustus scheepten we op donderdagavond in en voeren nog dezelfde avond naar Oostmahorn, een dorpje aan het Lauwersmeer, waar vroeger de boot naar Schiermonnikoog vertrok. We kwamen in het donker aan. De volgende ochtend lag het dorpje onder een stralende blauwe lucht klaar om getekend te worden
Ik ben voorzichtig met grijze markers begonnen en heb de tekening daarna af gemaakt met mijn Lamy Safari vulpen met watervaste inkt en heb de boel ingekleurd met ecoline en droge pastel.
Na ontbijt en tekening voeren we door naar Lauwersoog. Daar gingen we door de sluis. Rustig wachten tot iedereen er in ligt, wachten tot het water gezakt of gestegen is en dus mooi de tijd om een tekening te maken.
Aan de Waddenkant nog even water bijvullen, een boodschapje en kijk: al weer een tekening!
Er stond niet echt veel wind, maar Jan laat de zeilen hijsen bij elk zuchtje wind, dus we zijn onder zeil Richting Ameland gegaan. De nacht op het wad doorgebracht en 's ochtends doorgevaren naar Ameland.
Het was wat bewolkt, zo nu en dan viel er een spat regen, maar we zijn met zijn allen en schildersmateriaal aan land gegaan om te schilderen en te tekenen. Vorig jaar waren ze ook al bezig met havenwerkzaamheden en dat was dus nog steeds zo. Ik vind het altijd mooi om dit soort groot materieel te tekenen. Deze stond in ruststand: het was zaterdag.
We hadden 's avonds een grote groep kayaks aan zien komen met mesne die kennelijk aan het "eiland hoppen" waren. Hun kampeerspullen in een tonnetje om de boel droog te houden. Ik stond verbaasd wat er allemaal uit die kayaks kwam. Het hele kampeerterrein bij het havengebouw stond vol met hun tenten en kookmateriaal. En dan nog de kleren, slaapzakken, toiletterieen... Hoe krijgen ze het allemaal in zo'n kano!
Ik was vroeg opgestaan; het was weer een stralende dag. Op dat moment waren er net een paar mensen bezig om de kayaks weer te water te laten. Mooi onderwerp om te tekenen, dus mijn krukje neergezet voor een tekeneing. Zij spraken mij aan en ik zei dat ik ze de dag ervoor met de grote groep had zien binnenkomen. Helemaal verkeerd! Dit kleine groepje (2 kayaks, 4 mensen) waren via de Noordzee (buitenom) gekomen! Mijn bewondering werd nog groter. Zij wilden graag een scan van de tekening, ik heb mijn kaartje gegeven zodat ze mij konden benaderen, maar nog niets gehoord. Het kaartje zal wel nat geworden zijn ;-)
Er stond heel weinig wind. Jan en Laurens stelden voor om droog te gaan vallen en zeehonden te spotten. Eventueel te gaan zwemmen. Het water was spiegelglad en je ziet aan de schaduw in het water dat de zeilen neer waren.
Op de tekening staat dat we in het Smerig Gat waren, vlak bij ton SG9.
We hebben de nacht weer op het wad doorgebracht. Wat een rust...
Eén van de deelnemers en onze maat moesten eigenlijk weg (we hadden de maandag erbij gepakt vanwege het Gronings Ontzet dat voor sommigen een vrije dag in Groningen betekent, maar voor anderen, zoals de maat Thijs niet). Weer geen wind, dus op de motor naar Lauwersoog. Onderweg werden we door de veerboot van Schiermonnikoog ingehaald. Jan Christiaansen zat aan het roer, dus snel een tekening en een foto van de veerboot om later af te maken.
In Lauwersoog werd Thijs afgehaald en we hadden nog wat tijd om in de haven te tekenen/schilderen. Het nieuwe dok was volop in gebruik. Vorig jaar heb ik met biester en rietpen het (roestige) oude dok getekend. Daarom was ik in de eerste instantie ook bij dit nieuwe dok met rietpen en biester begonnen. Als snel zag ik dat ik toch beter met vulpen en markers verder kon gaan. Jan kwam nog langs met haringen... Een heerlijke laatste dag.
Het verslag en de tekeningen van vorig jaar (2016) kun je hier zien.
Abonneren op:
Posts (Atom)