Blauw in Bloeyendael

Bloeyendael, oud en nieuw riet.

Soms moet je je vermannen en een dikke trui en warme schoenen aantrekken. 
Vandaag wilde ik toch echt het schilderij in Bloeyendael maken, waar ik (zie vorige bericht) schetsen van had.
Het is een waterplas met oud riet. Een deel ervan is in de herfst gemaaid en het jonge riet is al frisgroen boven de afgestorven resten zichtbaar. Het was sinds de vorige sessie een stuk gegroeid en de bomen hadden een duidelijk groene waas over het bruin. Ik was vroeg, het licht speelde prachtig door de rietpluimen. Het was koud. Misschien dat er daarom wel zoveel blauw en wit in zit.

Voorveldse Polder, jong riet.

Inmiddels heb ik ook het eerste schilderij (dit jaar) van de Voorveldse Polder afgemaakt. Dat was een heel andere sfeer.
Een zonnige dag, het tere groen dat opduikt.
Bij het jonge riet moest ik aan het gedicht "Jonge Sla" van Rutger Kopland denken, alhoewel riet wel veel steviger is. Ik dacht het vanwege de kleur, denk ik. Teer ontroerend groen.

Het leuk van het buitenschilderen vind ik het bewust volgen van het jaargetijde. Vooral in het voorjaar is het elke week weer anders van kleur en van sfeer. Terwijl ik het observeer en vast leg, krijg ik een natuurbeleving, die je als stadsbewoner niet zo gauw hebt. Behalve op rokjesdag natuurlijk!