vrijdag 3 november 2017

Green Mountain National Forest

De eerste twee weken van oktober ben ik naar Amerika geweest, met als hoofddoel het aanschouwen van de gekleurde blaadjes in Vermont. Als tweede doel had ik me voorgenomen om als een rechtgeaarde urban sketcher de trip weer te geven in mijn schetsboeken.
Het was een vroege vlucht, ik was vroeg op Schiphol en kon dus ook nog de obligatoire schets bij de gate maken. Het leuke bij Schiphol is dat je lekker naar buiten kunt kijken naar de fouragering en al die ijverige mannetjes en auto's...
Grijs weer en een oranje zonsopgang. Jelle kwam me ophalen in Newark Liberty International Airport. Prachtig weer; ik was om half 4 in Stamford North. Een mooie tijd om in de cabrio boodschappen te gaan doen in Scots Corner, een klein plaatsje net over de grens in NY state.
De volgende dag heb ik de tekening van Schiphol bijgewerkt en ben op de hoek van de oprijlaan naar het huis gaan zitten. Grote contrasten en felle kleuren. Ik kon mijn brushpennen met ecoline gebruiken.
In de middag zijn we naar Vermont gereden. Prachtig weer. Naarmate we dichter bij ons doel kwamen (de Green Mountain National Forest met uitzicht op de Appalachen), werden de kleuren van de bladeren intenser. In de verte lag een heuvel die helemaal rood was.
's Avonds een hamburger gegeten bij Bob's Diner, een chroom geval met booths en jukebox. Ik heb meteen besloten om daar later een tekening van te maken.

Jelle's huis ligt boven op een heuvel (Signal Hill).
De eerste dag ben ik de heuvel afgelopen en beneden aan de straat gaan zitten om mijn eerste tekening te maken.
Jelle kwam me een bepaald moment zoeken en maakte de bovenste foto van mij, eenzaam aan de weg, verkeersborden tekenend.

Ik word ook wel geintrigeerd door al die electriciteitsleidingen langs de weg. Aan die palen zitten dan ook weer geheimzinnige kastjes, de ene leiding is dikker dan de andere en de onderste is de Internetleiding. Als er dus door een storm of zo een boom op valt, is het allemaal weg...
Daarna heb ik een paar dagen niet getekend. Het regende wat en we gingen ons voorbereiden op Columbus Weekend, het hoogtepunt van de "Foliage". De gekleurde blaadjes zijn tijdens dat weekend op zijn mooist. Er komen dan vele mensen voor dat verschijnsel naar Vermont. Op maandag wordt gevierd dat Columbus Amerika heeft ontdekt en dat is een nationale, dus vrije, feestdag.
Het rood is van de maple en komt vanwege de suiker in het blad. Een nationaal product is dan ook de Maple Sirop. Je kunt dat op elke boerenmarkt kopen.
Files, een drukte van belang, vooral in Manchester Centre, iedereen shoppen, dus wij ook.
Bij deze tekening zaten Jelle en ik te wachten op Nancy, tot ze klaar was met passen. De winkels in deze straat zien er uit als gewone woonhuizen, maar ze verkopen de chique merken, soms tegen outlet porijzen.
Winkelen maakt hongerig, dus we streken neer op het terras van de plaatselijke Thai voor een heerlijke lunch. Aan de overkant de typische houten huizen met nepgevels (en stroomdraden).

Op maandag 9 oktober was het Columbus Day en we gingen brunchen bij Bob's Diner. Het was zo druk dat we een poosje moesten wachten en voor mij was het dus tijd om de diner vast te leggen.
We zijn 2 dagen teruggegaan naar Connecticut. Jelle had ramen besteld die bezorgd zouden worden en die we naar Vermont zouden brengen. Tekeningen afgemaakt en gewandeld met de hond. Het weer bleef prachtig. Op woensdag gingen we met het grootste raam op het dak terug naar Vermont. Onderweg zagen we dat de kleuren nu toch echt iets afgezwakt waren. Ik moest snel zijn om dat vast te leggen!
Ik kon me uitleven met al mijn ecolinebrushes, maar de eerste tekening van het bos beschouw ik toch als mislukt: te veel kleuren, te veel takken en blaadjes.
De tweede poging vanaf het terras aan de achterkant ging beter. De blaadjes waren al aardig uitgedund, maar de kleuren waren nog zichtbaar.
In het weekend heb ik geholpen met snoeien om het huis, ramen inzetten en schilderen.
Op maandag nog een laatste tekening naast het huis. Door de bomen kun je in de verte de heuvels van de Appelachen zien liggen. Ook daar zijn de kleuren al wat vervaagd. Het intense rood en geel is weg. De heuvels zijn nu goud. Nog wat regen en een nachtvorstje en het is gebeurd. Daarna is het wachten op de sneeuw en het skiseizoen kan weer beginnen.
Bij Newark Liberty International Airport hebben ze bij de gate de ramen hoog gezet. Alleen als je staat kun je de vliegtuigen zien. Daarom heb ik me geconcentreerd op de wachtende reizigers.